Sigma C 90 mm f/2.8 DG DN - test obiektywu
8. Winietowanie
| A7R III, APS-C, JPEG, f/2.8 | A7R III, APS-C, JPEG, f/4.0 |
|
|
Na maksymalnym otworze względnym musimy liczyć się z tym, że w rogach kadru stracimy 25% światła (−0.83 EV) – jest to wartość umiarkowana. Po przymknięciu przysłony do f/4.0 wielkość ta spada do niezauważalnego poziomu 8% (−0.25 EV).
Zobaczmy, jak omawiana wada zmienia się, gdy zastosujemy detektor pełnoklatkowy. Poniższe miniaturki wyraźnie pokazują, że problemów jest więcej.
| A7R III, FF, JPEG, f/2.8 | A7R III, FF, JPEG, f/4.0 |
|
|
| A7R III, FF, JPEG, f/5.6 | A7R III, FF, JPEG, f/8.0 |
|
|
Tym razem, na maksymalnym otworze względnym ubytek światła w rogach kadru sięga bardzo wysokiego poziomu 64% (−2.95 EV). Spada on do 42% (−1.60 EV) po przymknięciu przysłony do f/4.0, a następnie do 35% (−1.22 EV) po zastosowaniu otworu względnego f/5.6. Na f/8.0, f/11.0 i f/16.0 uzyskane przez nas wyniki to odpowiednio: 28% (−0.96 EV), 22% (−0.73 EV) i 16% (−0.52 EV).
Porównanie do konkurentów wypada dość niekorzystnie dla Sigmy. Przykładowo, mający takie same parametry, ale jednocześnie wyraźnie większy Sony FE 90 mm f/2.8 Macro G OSS winietował na poziomie 53%.
| Sony A7R III, 90 mm, JPEG, f/2.8 |
 |
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.