Nikon Nikkor Z 28 mm f/2.8 (SE) - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Poniższe zdjęcia dość wyraźnie pokazują, że testowany obiektyw nie ma problemów z korygowaniem podłużnej aberracji chromatycznej. Nawet na maksymalnym otworze względnym zabarwienia obrazów pozaogniskowych są prawie niewidoczne. Co ciekawe, tak dobre wyniki zostały osiągnięte przy zupełnym braku elementów niskodyspersyjnych w optyce obiektywu.
 |
Zobaczmy teraz, jak wygląda sprawa z poprzeczną aberracją chromatyczną. Jej przebieg w zależności od wartości przysłony, dla obu typów detektorów, jest zaprezentowany na poniższym wykresie.
Znaczna większość wyników trzyma się poziomu od 0.07 do 0.09%, a to oznacza, że mamy do czynienia z wartościami na granicy małych i średnich. Poprzeczna aberracja chromatyczna nie powinna więc mocno nam przeszkadzać.
| Nikon Z7, RAW, f/4.0 | Nikon Z7, RAW, f/16.0 |
|
|
Aberracja sferyczna
Pierwsze zdjęcia w niniejszym rozdziale nie pokazują efektu pływania ogniska, co oznacza, że aberracja sferyczna nie może być duża. Potwierdza to wygląd rozogniskowanych krążków światła uzyskanych przed i za ogniskiem, które nie pokazują istotnych różnic pomiędzy sobą.
| Nikon Z7, f/2.8, przed | Nikon Z7, f/2.8, za |
|
|
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.