Teleskop Cassegraina
W roku 1672 we Francji G. Cassegrain zaproponował konstrukcję nowego teleskopu zwierciadlanego, w którym lustro główne było paraboloidą, a lustro wtórne miało powierzchnię hiperboloidalną. Podobnie jak w zaproponowanym wcześniej systemie Gregory'ego, kierowało ono wiązkę światła do otworu znajdującego się w środku zwierciadła głównego, gdzie umieszczano okular.

Konstrukcja ta okazała się bardzo udana i jest powszechnie stosowana aż do dzisiejszych czasów. Poniższe zdjęcie przedstawia profesjonalny teleskop Cassegraina o średnicy zwierciadła 600 mm i ogniskowej 7500 mm znajdujący się w Stacji Obserwacyjnej Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Warszawskiego w Ostrowiku.
![]() |
We współczesnych teleskopach profesjonalnych dość często spotyka się modyfikację teleskopu Cassegraina nazywaną systemem Richey-Chretiena. Polega ona na zastąpieniu paraboloicznego zwierciadła głównego zwierciadłem hiperbolicznym. Układ taki ma bardzo duże pole wolne od aberracji sferycznej, komy i astygmatyzmu. W systemie tym zbudowany został słynny Teleskop Kosmiczny Hubble'a.
![]() |
Inną modyfikacją systemu Cassegraina jest system Dall-Kirhama, w którym zwierciadło główne jest paraboloidą obrotową, a wtórne elipsoidą. Jest on znacznie łatwiejszy do wykonania, niż teleskop Richey-Chretiena, ale też ma znacznie mniejsze pole użyteczne.