Wady: Najważniejsza to kiepskie światło obiektywu - na szerokim kącie maks. 3,3. Mogło by być lepiej. Stabilizacja wcale nie tak skuteczna, jak wynika z reklam, niestety stabilizacja przez ruchy matrycy na ogól się nie sprawdza (znam to z kilku aparatów).

Zalety: Solidnie zbudowany, dobrze wyposażony kompakt. Matryca EXR daje spore możliwości eksperymentowania.

Podsumowanie: Fuji niestety tak bardzo wierzy w swoje matryce, że wpakowała do tak fajnego kompaktu obiektyw o świetle 3,3. I to był błąd. W gorszych warunkach oświetleniowych aparacik sprawuje się kiepsko. Dobiera wolne czasy i spore ISO, a legendy o braku zaszumienia są nieco przesadzone. Za to przy dobrym oświetleniu - jest genialny. Tyle, że trzeba pobawić się ustawieniami, żeby znaleźć dobrą kombinację, w której kolory nie sa przesadzone ani zbyt płaskie i optymalna rozpiętość tonalna. W necie piszą o tym trochę. Za 270 zeta (używany) to był dobry zakup. Gdybym miał dać za niego powiedzmy 1000 zł to byłbym mocno rozczarowany.

Wady: Łatwo przestawiające się kółko trybów. Dziwnie umiejscowiony włącznik aparatu. Jasno świecący po włączeniu ekran powitalny, którego nie umiem skasować.

Zalety: Można stosować karty SD i xD Picture. Szybkie działanie. Świetna metalowa obudowa. Stosunkowo - jak na kompakt - duży sensor o zaawansowanej konstrukcji. Dobre ISO 800, znakomita dynamika tonalna. Możliwość łączenia efektów, np. priorytet dynamiki i emulacja slajdu Fuji Velvii. Duży i wyraźny, 3-calowy wyświetlacz.

Podsumowanie: Fuji wie jak powinno wyglądać dobre zdjęcie, bo niegdyś przejęło pałeczkę w robieniu kontrastowych slajdów od Kodaka (robiąc Velvię). Jest to firma, która musi podążać za potrzebami rynku, więc ostatnio wdała się w wyścig na megapiksele. Ale od czasu do czasu robi aparat, którym udowadnia, że także wie o co chodzi w fotografii. Tak siedem lat temu pokazała światu rewelacyjne kompakty F30 i F31fd. Ich wyższe ISO było porównywane do amatorskich lustrzanek i do dziś jest niedoścignionym wzorem. W 2009 roku pokazali F200EXR z nowym sensorem, za co dostali nagrodę TIPA. Jak ktoś chce mieć 12 mega, to robi na HR. A jak ktoś chce osiągnąć wysoką dynamikę i szczegóły w światłach, to przestawia na tryb EXR i ma świetne zdjęcia o rozdzielczości 6 mega, bo procesor łączy informacje z sąsiadujących fotokomórek. Oznacza to w uproszczeniu, że sensor zbiera światło jakby był fizycznie dwa razy większy (czyli 1-calowy, jak w Nikonie 1). Dlatego zdjęcia mają wygląd jak z tańszej lustrzanki - o ile tylko umie się aparat odpowiednio ustawić. Oczywiście, brakuje płytkiej głębi ostrości ale poza tym taki Nikon D40 zaszumi na ISO 800 całkiem podobnie a fotki będą miały zbliżony zakres tonalny i zbliżoną urodę, co dla mnie jest rewelacją! 3 mega to już mocno za mało ze względu na rozdzielczość ale 6 mega w trybie EXR to optimum dla kompaktu. Dziwi mnie, że nie było na Optycznym testu tego aparatu, a na witrynach, gdzie test był - analizowano fotki o maksymalnej (reklamowej) rozdzielczości. Fuji F200EXR należy traktować wyłącznie jak świetny, zaawansowany kompakt EXR i tak go porównywać z Ricohem GX200 czy Lumixem LX-5.