Rzeczywisty rozmiar obiektywów	Lewy:   55.95+/- 0.05 mm Prawy:  56+/- 0.05 mm	8 / 8.0 pkt
Rzeczywiste powiększenie	7.99+/- 0.15 raza	3 / 3.0 pkt
Sprawność optyczna	93.6+/- 1%	21 / 25.0 pkt
Aberracja chromatyczna	W centrum znikoma, na brzegu co najwyżej średnia. Szkła fluorytowe zdają się pracować tak jak należy.	8.4 / 10.0 pkt
Astygmatyzm	Niewielki.	8.1 / 10.0 pkt
Dystorsja	Odległość pierwszej zakrzywionej linii od centrum pola w stosunku do promienia pola widzenia: 34% +/- 3%	3 / 10.0 pkt
Koma	Średnia na samym brzegu, ale zaczyna się pojawiać stosunkowo szybko, bo już w okolicach 60-65% promienia pola widzenia.	6.7 / 10.0 pkt
Nieostrość obrazu	Nieostrość pojawia się w odległości 80% +/- 3% od centrum pola widzenia.	5.5 / 10.0 pkt
Pociemnienie brzegowe	Praktycznie niewidoczne.	5 / 5.0 pkt
Odwzorowanie bieli	Bardzo dobre.	4.4 / 5.0 pkt
Kolimacja osi	Idealna.	5 / 5.0 pkt
Wewnętrzne odblaski	Lewy: Prawy: Bardzo małe.	4.6 / 5.0 pkt
Obudowa	Solidna, masywna, zwarta i dość krótka jak na te parametry. Wysuwane i plastikowe muszle okularowe o 4 stopniach regulacji. Bardzo dobrze leży w ręku i przy oku. Żadnych zastrzeżeń!	8 / 8.0 pkt
Ogniskowanie	Duża i wygodna śruba centralna (pełen obrót 460 stopni). Ogniskowanie indywidualne realizowane poprzez click-stop na śrubie centralnej. Nic nie rusza się na zewnątrz.	4.5 / 5.0 pkt
Wyjście na statyw	Opcjonalny łącznik statywowy.	2 / 3.0 pkt
Rozstaw okularów	od 56.3 do 75.1 mm	5 / 6.0 pkt
Min. odległość ostrego widzenia	2.1 metra.	2 / 2.0 pkt
Okulary	5-elementowe o polu własnym 59.2 stopnia (wg wzoru uproszczonego) i 54.7 stopnia (wg wzoru tangensowego).	10 / 20.0 pkt
Pole widzenia	Zmierzone przez nas wyniosło 7.41 +/- 0.03 stopnia i było idealnie zgodne ze specyfikacjami. Jedno z największych pól widzenia w tej klasie sprzętu.	7 / 8.0 pkt
Wyczernienie i kurz wewnątrz tubusa	Czarno i matowo na tubusach. Widać lekko połyskujący metal pomiędzy pryzmatem a soczewką ogniskującą. Minimalne pyłki na pryzmatach.	4.1 / 5.0 pkt
Winietowanie centralne	Lewy: Prawy: OL: 0.0%; OP: 0.0% Ładne, okrągłe źrenice.	8 / 8.0 pkt
Jakość pryzmatów	Wysokiej klasy BaK-4 w systemie Abbe-Koeniga.	8 / 8.0 pkt
Powłoki antyodblaskowe	Na obiektywach pomarańczowo-fioletowe, fioletowe na pryzmatach i żółto-fioletowo-różowe na okularach. Intensywność mała.	5 / 5.0 pkt
Gwarancja [w latach]	10 lat	4.5 / 6.0 pkt
Wynik ostateczny	79.4%	150.8 / 190 pkt
Wynik Ekono		0pkt.

Podsumowanie

• wysoka transmisja,
• największe pole widzenia w tej klasie sprzętu,
• mała aberracja chromatyczna,
• niewielki astygmatyzm,
• stosunkowo dobrze korygowana koma,
• znikome pociemnienie na brzegu pola,
• dobre odwzorowanie bieli,
• idealnie okrągłe źrenice na czarnym tle,
• wysokiej jakości obudowa i solidne wykonanie,
• mała odległość minimalnej ostrości,
• dobre wyczernienie wewnątrz tubusów,
• wysokiej klasy pryzmaty BaK-4 w systemie Abbe-Koeniga,
• świetne powłoki antyodbiciowe,
• dobre warunki gwarancji.

• trochę za duża dystorsja.

Jak widać, porównanie listy zalet i wad jednoznacznie wskazuje z jakim sprzętem mamy do czynienia. W tej cenie i od producenta tej renomy co Zeiss, trudno jednak oczekiwać czegoś innego.

Jedyna wpadka jaką notujemy to dystorsja. Z korygowaniem tej wady seria Victory ma problemy, bo była ona też podstawową bolączką modelu 10x42, który wygrał nasz test lornetek 10x42. Tutaj jednak wadę tą troszkę łatwiej wytłumaczyć i wybaczyć, bo Victory 8x56 ma największe pole widzenia w swojej klasie sprzętu. Większość lornetek klasy 8x56, nawet tych renomowanych, ma pola na poziomie 6.0-6.8 stopnia. Zeiss ma aż 7.4 stopnia, deklasując tym samym wszystkich konkurentów. Przez to możemy mu wybaczyć trochę większą dystorsję i trochę nieostrości na brzegu tego dużego pola.

Ciekawie wygląda wykres transmisji, który prezentujemy poniżej.

W centrum zakresu widzialnego transmisja dochodzi do bardzo wysokiej wartości 95%. Uśrednienie tego parametru w przedziale o szerokości prawie 100 nm daje także wysoki wynik 93.6%. Co ciekawe, kosztem za tą wysoką transmisję w centrum zakresu jest troszkę obniżony wynik w niebieskiej części widma - niższy nawet od tańszego i testowanego wcześniej Dialyta. Stąd też troszkę niższa od Dialyta nota za odwzorowanie kolorów.

Co ciekawe, choć powłoki Zeissa należą do najlepszych na świecie, na lidera w tej kategorii wyrasta Docter. Oba jego modele, czyli porropryzmatyczny Nobilem 8x56 oraz dachowy 8x58 notowały wyniki troszkę od Zeissa lepsze. A ponieważ wszystkie opisywane tutaj modele mają pryzmaty działające na zasadzie całkowitego wewnętrznego odbicia, transmisja zależy w nich głównie od powłok i ilości elementów optycznych. Oba Doctery ustępują jednak znacznie Zeissowi polem widzenia, a to jeden z ważniejszych parametrów, na które patrzymy przy wyborze lornetki.

Podsumowując, paradoksalnie właśnie to duże pole widzenia spowodowało, że Zeiss przegrał w naszym teście rywalizację z Docterem Nobilem czy Swarovskim SLC New. Zmniejszenie pola widzenia Zeissa z 7.4 do około 7 stopni spowodowałoby tylko nieznaczne zmniejszenie liczby punktów w kategoriach za pole widzenia i pole widzenia okularów, a spowodowałoby zauważalne polepszenie wyników w kategoriach dystorsji, komy czy ostrości obrazu na brzegu pola i być może wspięcie się na szczyt naszego rankingu.

To tylko potwierdza, co pisaliśmy już wielokrotnie. Suche punkty zebrane w teście nie mówią o wszystkim. Mają być one wskazówką, a nie wyrocznią, bo może okazać się, że w niektórych zastosowaniach model o troszkę gorszym wyniku punktowym może sprawić się lepiej. Poza tym nikt jeszcze nie skonstruował takiej skali punktowej i takich kryteriów testowych, które dogodziłyby wszystkim.