Sigma 70-200 mm f/2.8 II EX APO DG Macro HSM - test obiektywu
7. Koma i astygmatyzm
Przyczyny słabszego zachowania na brzegu kadru, w stosunku do Nikkora 80-200 mm f/2.8 i Sigmy 70-200 mm f/2.8 w wersji I można doszukiwać się, między innymi, w wadach pozaosiowych takich jak koma i astygmatyzm. Jak widać z poniższego rysunku, koma w Sigmie 70-200 mm f/2.8 II nie osiąga jakiś dużych rozmiarów, lecz jest wpływ jest widoczny. U poprzednika i Nikkora sytuacja wyglądała lepiej.
Jeszcze poważniej sytuacja wygląda, gdy spojrzymy na astygmatyzm. To
już zauważalna wpadka. Jego średnia wartość wynosi 14.3%, co nie jest powodem
do dumy, tym bardziej, że astygmatyzm wzrasta wraz z ogniskową i na 70 mm
jest jeszcze niewielki (5%), by dla dłuższych ogniskowych sięgnąć ponad
20%. A gdy astygmatyzm "siedzi" w samym obiektywie, nie powinno nas dziwić,
że dołożenie konwertera potęguje tą wadę w sposób znaczący i tam sięga
ona aż 27%... Wpadka jest tym poważniejsza, że poprzednik miał znikomy
astygmatyzm.