Zalety:
• dobra kompresja ProRes,
• format RAW,
• rozpiętość tonalna,
• niska cena,
• szczegółowość i detal.

Wady:

• słaba ergonomia,
• brak jakiegokolwiek zarządzania kartą pamięci,
• mało wejść / wyjść,
• nieużyteczny autofokus,
• wymaga szybkich i pojemnych kart,
• niskie dostępne ISO,
• średniej jakości ekran poglądowy.

Testowana kamera zdecydowanie nie jest dla każdego. To wymagające urządzenie, które może odwdzięczyć się doskonałym obrazem i możliwościami, jeżeli uda się już okiełznać jego wady. Trudno uznać rozmiar matrycy za wadę, ponieważ to zaplanowana cecha, jednak Super 16 mm wymusza korzystanie z nietypowej optyki, adapterów, albo pogodzenie się z ogromnym cropem w okolicach 3x. Nie imponuje także zakres ISO, choć trzeba przyznać, że dostępne wartości są użyteczne i nie trzeba bać się wysokich wartości.

Dlatego ciężko nam jednoznacznie odpowiedzieć, dla kogo tak naprawdę jest skierowana ta kamera. Nazwa i praktycznie wszystkie jej cechy wskazują na typowo filmowe zastosowanie, gdzie nie brakuje świateł i czasu na zaplanowanie i odpowiednie ustawienie sprzętu. Z kolei cena sugeruje, że jest niemal dla każdego, zwłaszcza w kontekście nagrywania w formacie RAW z tak dużą rozpiętością tonalną. Z drugiej jednak strony, by móc korzystać z kamery, zakup akcesoriów jest obowiązkowy. Akcesoria te, jak i optyka, tanie już nie są i nie każdy amator będzie mógł sobie na nie pozwolić. Należy dodać, że karta SDHC z deklarowaną prędkością 45 MB/s może być za wolna dla kompresji ProRes, a zapis RAW w ogóle nie był możliwy. Bardzo ważne będą także doświadczenie i umiejętności, ponieważ obraz generowany przez kamerę zdecydowanie wymaga dalszej zaawansowanej obróbki i specjalistycznych narzędzi. Filmy przykładowe bez takiej obróbki nie mogą do końca odpowiedzieć na pytanie, jak wiele efektów można osiągnąć. Dlatego myślimy, że producent mógł jednak dać coś więcej za większą cenę. Coś, co doceniłby każdy zaawansowany użytkownik, a koszt kamery nadal byłby dla niego odpowiedni.