W kwestii podłużnej aberracji chromatycznej słabo wypadał starszy i jaśniejszy Nikkor 18–300 mm VR. W nowszym modelu korygowanie tej wady uległo poprawie. Sigmie znacznie bliżej lepszego w tej kategorii Nikkora, bo poważnych problemów z podłużną aberracją chromatyczną nie ma. Oczywiście widać lekkie zabarwienie obrazów pozaogniskowych, ale na szczęście nie jest to efekt uciążliwy.

Z korygowaniem poprzecznej aberracji chromatycznej żaden z testowanych przez nas megazoomów tego typu nie radził sobie dobrze. Słabo wypadał tutaj droższy Nikkor 18–300 mm VR, który dla szerokiego zakresu przysłon przy ogniskowych 50–100 mm notował wyniki na poziomie 0.22%. Tak wysoka wartość przydarzyła się też nowszemu Nikkorowi, ale występowała ona tylko na trudnej kombinacji 300 mm i maksymalnego otworu względnego. Tamron 16–300 mm też tutaj nie błyszczał – szczególnie zachowanie na maksymalnej ogniskowej było złe, a wyniki tam notowane potrafiły sięgać nawet 0.27%.

Zobaczmy więc jak na tym tle wyglądają osiągi Sigmy.

Od razu widać, że duża ilość elementów niskodyspersyjnych zrobiła swoje, bo Sigma wypada tutaj lepiej od konkurentów. Z najwyższym poziomem omawianej wady mamy do czynienia dla ogniskowej 18 mm i osiągane tam wyniki zawierają się w przedziale 0.11–0.13%. To wciąż poziom średni, choć podchodzący już pod duży. Na szczęście i tak o niebo lepszy niż u konkurentów, którzy notowali maksymalne wyniki na poziomie około dwóch razy większym.

W przypadku pozostałych ogniskowych aberracja Sigmy 18–300 mm nie powinna nam doskwierać. Na ogniskowych 50 i 300 mm jest ona umiarkowana, a w zakresie 100–200 mm robi się wręcz mała.

W tej kategorii Sigma zdecydowanie zasłużyła na pochwały. Skorygowanie aberracji chromatycznej w tego typu megazoomie jest bardzo trudne, o czym przekonali się boleśnie konkurenci Sigmy.

D7000, RAW, 18 mm, f/8.0	D7000, RAW, 100 mm, f/8.0

Aberracja sferyczna

Testowany obiektyw nie wykazywał efektu "pływania" ogniska, a więc aberracja sfertyczna nie może być duża. O jej prawidłowym korygowaniu świadczy też wygląd obrazów pozaogniskowych. Krążki uzyskane przed i za ogniskiem nie pokazują wyraźnych różnic, co utwierdza nas w tym, że Sigma 18-300 mm nie pokazuje zauważalnych problemów z tym typem aberracji.

Nikon D7000, 100 mm, f/5.6, przed	Nikon D7000, 100 mm, f/5.6, za