Sigma C 18-300 mm f/3.5-6.3 DC MACRO OS HSM - test obiektywu
7. Koma, astygmatyzm i bokeh
Nikon D7000, 18 mm, f/3.5, centrum | Nikon D7000, 18 mm, f/3.5, róg |
Nikon D7000, 50 mm, f/4.8, centrum | Nikon D7000, 50 mm, f/4.8, róg |
Nikon D7000, 100 mm, f/5.6, centrum | Nikon D7000, 100 mm, f/5.6, róg |
Nikon D7000, 200 mm, f/6.3, centrum | Nikon D7000, 200 mm, f/6.3, róg |
Nikon D7000, 300 mm, f/6.3, centrum | Nikon D7000, 300 mm, f/6.3, róg |
Astygmatyzm, rozumiany jako średnia różnica pomiędzy poziomymi i pionowymi wartościami funkcji MTF50, jest bardzo mały w zakresie ogniskowych 18–200 mm i tam sięga tylko 3.6%. Wada ta robi się zauważalna dopiero dla maksymalnej ogniskowej, gdzie sięga 12%.
Wygląd obrazów pozaogniskowych, jak na obiektyw typu megazoom, jest rozsądny. To, co rzuca się w oczy, to wzrastająca intensywność obwódki krążka wraz z przymykaniem przysłony. Nie doskwiera mocno winietowanie mechaniczne, bo krążek jest ścięty w rogu tylko dla maksymalnego otworu względnego.
Nikon D7000, 100 mm, f/5.6, centrum | Nikon D7000, 100 mm, f/5.6, róg |
Nikon D7000, 100 mm, f/8.0, centrum | Nikon D7000, 100 mm, f/8.0, róg |
Nikon D7000, 100 mm, f/11.0, centrum | Nikon D7000, 100 mm, f/11.0, róg |