Nikon Nikkor AF-S DX 16-80 mm f/2.8-4E ED VR - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Podłużna aberracja chromatyczna jest w testowanym obiektywie korygowana bardzo dobrze. Naprawdę trzeba mocno przyglądać się obrazom pozaogniskowym, żeby dojrzeć w nich niewielkie zabarwienie.
Trochę gorzej jest z poprzeczną aberracją chromatyczną, co widać na poniższym wykresie.
Najwięcej problemów jest na maksymalnej ogniskowej, gdzie po przymknięciu przysłony musimy borykać się z wartościami w okolicach 0.12%, które są uznawane przez nas za górne wartości poziomu średniego. Ze średnimi wartościami mamy też do czynienia na ogniskowej 16 mm. W środku zakresu aberracja jest najmniejsza i trzyma się wartości małych.
Podsumowanie tej kategorii jest pozytywne, szczególnie jeśli weźmiemy pod uwagę trudne do skorygowania parametry obiektywu. Problemy są małe lub średnie, a aberracja, zarówno podłużna jak i poprzeczna, nigdzie nie uprzykrza nam życia.
Nikon D7000, RAW, 50 mm, f/3.5 | Nikon D7000, RAW, 80 mm, f/11.0 |
Aberracja sferyczna
Pierwsze zdjęcia w niniejszym rozdziale wyraźnie pokazują, że obiektyw nie ma problemów z „pływaniem” ogniska. Krążki światła uzyskane przed i za ogniskiem nie są może identyczne, ale nie pokazują żadnych mocno niepokojących rzeczy. To pozwala wyciągnąć wniosek, że Nikkor 16–80 mm nie ma zauważalnych problemów z korygowaniem aberracji sferycznej.
Nikon D7000, 80 mm, f/4.0, przed | Nikon D7000, 80 mm, f/4.0, za |