Przypominamy, że w konstrukcji obiektywu przyjęto, że do dyspozycji będzie tylko jedna ogniskowa oraz stały otwór przysłony.

Rozdzielczość

Testy rozdzielczości przeprowadzamy na podstawie zdjęć tablicy ISO 12223 robionych dla różnych długości ogniskowych i różnych wartości przysłony. Oczywiście, w przypadku Galaxy S8 Plus ograniczeni byliśmy do jednej ogniskowej i jednej wartości przysłony. Następnie dokonujemy obliczeń dla centrum i brzegu kadru. Wyniki prezentujemy w postaci wartości funkcji MTF50. Tradycyjnie pomiarom podlegały zarówno pliki JPEG, jak i surowe pliki RAW.

Zacznijmy od wyników otrzymanych dla plików RAW.

Zamiast typowych wykresów przedstawiamy prostą tabelkę. Wynika to ze specyfiki konstrukcji obiektywu, który ma stałą ogniskową i nie posiada zmiennej przysłony. Wynik maksymalny wynosi w centrum 1343 linii na wysokość kadru (LW/PH), podczas gdy na brzegu 961 LW/PH. Jest lepiej niż było w przypadku Galaxy S7, jednak prezentowane wartości ciągle nie są zbyt duże. Przykładowo, 12-megapikselowy sensor formatu Mikro 4/3 notował średnio nawet 1750 LW/PH.

Spójrzmy na przebiegi funkcji MTF dla składowych poziomej i pionowej dla plików RAW.

Przebiegi profilu na granicy czerni i bieli (górne wykresy) nie posiadają lokalnych ekstremów, a funkcja MTF (dolne wykresy) przyjmuje wartości mniejsze od 1. Tym samym nie stwierdzamy śladów wyostrzania RAW-ów. Widać dysproporcję między pionową a poziomą składową – to znak, że filtr antyaliasingowy nie ma równomiernej siły działania w obu kierunkach.

Poniżej zamieszczamy wyniki pomiaru rozdzielczości przeprowadzonego na plikach JPEG.

Zarówno w centrum, jak i na brzegu kadru wyniki notowane dla plików JPEG są zdecydowanie lepsze niż dla RAW-ów. Oznacza to, że aparat aplikuje silny proces wyostrzania JPEG-ów.

Poniżej prezentujemy wycinek zdjęcia tablicy testowej (w formacie JPEG) w skali 1:1 z okolic centrum kadru dla maksymalnej rozdzielczości.

4.2 mm f/1.7

Aberracja chromatyczna

Przypomnijmy, że w naszej ocenie wartości aberracji wykraczające ponad 0.15% są uznawane za bardzo silne i widoczne na zdjęciach. Wyniki w przedziale 0.08–0.14% uznajemy za umiarkowane, a te z zakresu 0.04–0.07% za nieznaczące. Poniżej 0.04% możemy potraktować aberrację jako niezauważalną.

Zarówno w formacie surowym, jak i w plikach JPEG aberracja nie będzie stanowiła problemu na zdjęciach, bowiem jest ona w zasadzie niezauważalna.

W tabelce poniżej prezentujemy w skali 1:1 wycinek zdjęcia tablicy testowej przestawiający krawędzie czerni i bieli umieszczone na brzegu kadru formatu RAW.

4.2 mm f/1.7

Dystorsja

Wartości dystorsji, które osiągnęliśmy w pomiarach to „beczka” na poziomie 1.42% i 1.43%, odpowiednio dla formatu JPEG i RAW. Są to wartości dwukrotnie większe niż te, które notowaliśmy w przypadku poprzednika, mimo, że dystorsja jest mniej zauważalna. Jest to związane z faktem, że w przypadku Galaxy S7 obserwowaliśmy dystorsję falistę i prezentowaliśmy uśredniony pomiar, z kolei w Galaxy S8 obserwować możemy, książkowe wręcz, zniekształcenie beczkowate. Odnośnie charakterystyki zniekształcenia warto wspomnieć, że w okolicach centrum kadru jest ono praktycznie niezauważalne i zaczyna być widoczne bliżej brzegu kadru. Dobrze to widać na zdjęciach tablicy testowej, które prezentujemy poniżej.

JPEG

RAW

Koma i astygmatyzm

W Galaxy S8 Plus koma jest umiarkowana. Obraz diody na brzegu kadru jest trochę zniekształcony, nie stanowi to jednak poważnego problemu.

Centrum	Róg
4.2 mm, f/1.7

Z uwagi na brak sterowania przysłoną i niesymetryczny filtr AA nie mogliśmy ocenić astygmatyzmu tego układu optycznego.

Winietowanie

Pomiar winietowania przedstawiamy w poniższej tabeli.

Winieta w plikach JPEG jest prawie niewidoczna, a wartość na poziomie −0.21 EV należy uznać za nieznaczną.

Spójrzmy teraz na wyniki pomiarów, które wykonaliśmy na surowych plikach.

Dla plików surowych sytuacja nie jest dużo gorsza. Zanotowana wartość to −0.38 EV, a zatem winietowanie można uznać za niewielkie.

JPEG	RAW
4.42 mm, f/1.7

Odblaski

Odblaski mogą dać się we znaki zarówno wtedy, gdy silne źródło światła znajdzie się w rogu kadru, jak i jego centrum. W tym drugim przypadku artefakty są dość intensywne, nie obserwujemy jednak istotnego spadku kontrastu.

4.2 mm, f/1.7