Rozdzielczość

Testy rozdzielczości przeprowadzamy na podstawie zdjęć tablicy ISO12233, które są robione dla różnych długości ogniskowych i różnych wartości przysłony. Następnie dokonujemy obliczeń zarówno dla centrum, jak i brzegu kadru. Wyniki prezentujemy w postaci wartości funkcji MTF50. Tradycyjnie pomiarom podlegały zarówno pliki JPEG, jak i surowe pliki RAW. Zacznijmy od wyników otrzymanych dla plików RAW z centrum kadru.

Od razu zauważyć można, że krótkie ogniskowe dają znacznie lepszą ostrość, niż te o mniejszym kącie widzenia. Dla 24 mm, już dla maksymalnego otworu widzenia możemy się cieszyć rezultatem prawie 1400 LW/PH, a po przymknięciu go o jedną działkę osiągamy najwyższy wynik 1800 LW/PH. Dla kolejnych dwóch zmierzonych ogniskowych, kolejno 17.6 mm oraz 35.2 mm maksymalne wyniki wciąż przekraczają pułap 1500 LW/PH. Dopiero dla kolejnych, dłuższych nastaw wyniki notowane przez FZ2000 maleją.

Warto w tym miejscu zestawić rezultaty FZ2000 z jego poprzednikiem. Co prawda połączenie najkrótszej ogniskowej i światła f/2.8 dawało nieco lepsze rezultaty, lecz maksymalne jego osiągi nieznacznie przekraczały 1500 LW/PH. Widać tu więc, na krótkich ogniskowych, wyraźną poprawę. Nieco inaczej z kolei wygląda sytuacja na najdłuższych ogniskowych, gdzie rezultaty FZ2000 nie przekraczają 1000 LW/PH

----- R E K L A M A -----

Wciąż jednak Panasonic musi oddać palmę pierwszeństwa Sony RX10 II, który to dla wszystkich ogniskowych notuje nieco wyższe MTF-y. Warto jednak podkreślić, że FZ2000 jest bardziej skomplikowaną konstrukcją, gdyż najdłuższa ogniskowa, jaką oferuje, jest ponad dwukrotnie dłuższa, niż we wspomnianej konstrukcji Sony, która to z kolei zapewnia lepsze światło na dłuższych ogniskowych.

Przejdźmy do zachowania obiektywu na brzegu kadru.

Sytuacja na brzegu kadru wygląda bardzo ciekawie. Wciąż najlepiej zachowują się najkrótsze ogniskowe i wraz ze zwiększaniem ogniskowej musimy pogodzić się ze spadkiem ostrości. Tutaj jednak nie widać specjalnej różnicy pomiędzy osiągami testowanego kompaktu a aparatem FZ1000. Ogniskowe 140.8 mm oraz 176 mm dają z kolei MTF-y poniżej ustalonego na 1000 LW/PH poziomu przyzwoitości. Z kolei z rywalizacji ostrości na brzegu kadru z Sony RX10 II to Panasonic wychodzi zwycięsko – dla wszystkich ogniskowych daje nieco lepsze wyniki rozdzielczości.

Zobaczmy teraz, jak prezentują się wyniki plików JPEG.

Nawet na najniższym parametrze spotkamy się z dość wyraźnym wyostrzaniem. W rezultacie, wyniki plików JPEG są wyraźnie wyższe niż RAW. Sama charakterystyka wyników dla różnych ogniskowych jest jednak podobna, jak przy surowych plikach. Wydaje się jednak, że przy najdłuższych ogniskowych bok kadru jest wyostrzany mocniej niż jego centrum, bowiem w przypadku tych nastaw rozdzielczości notowane na brzegu są nawet wyższe, niż w centrum.

Abberacja chromatyczna

Przypomnijmy, że w naszej ocenie wartości aberracji wykraczające ponad 0.15% są uznawane za bardzo silne i widoczne na zdjęciach. Powyżej 0.08% uznajemy je za umiarkowane, a powyżej 0.04% za nieznaczące. Poniżej 0.04% możemy potraktować aberrację jako znikomą, czyli trudno dostrzegalną.

Najpierw sprawdzimy, jak wygląda abberacja chromatyczna w plikach JPEG.

Widać, że abberacja chromatyczna jest świetnie korygowana programowo, bowiem dla wszystkich ogniskowych i przysłon będzie ona na plikach JPEG znikoma.

Zobaczmy teraz na wyniki z plików surowych.

Dla wszystkich ogniskowych, poza środkową oraz przysłonami f/8 i f/11 ogniskowej 35.2 mm, aberracja chromatyczna jest na poziomie wysokim. Oznacza to, że projektanci postanowili korygować tę wadę programowo w plikach JPEG, nie przykładając się do jej redukcji w projektowaniu samego obiektywu.

Dystorsja

Dla najkrótszej ogniskowej musimy pogodzić się z ogromną dystorsją beczkową na poziomie −12.8%. Dwukrotne zwiększenie ogniskowej pozwoli tę wadę ograniczyć do wartości −3.2, a kolejne dwukrotne jej zwiększenie da nam wynik na poziomie −0.57. Dla kolejnych kątów widzenia dystorsja na plikach RAW będzie utrzymywać się na poziomie nieznacznym.

Pliki JPEG natomiast charakteryzują się bardzo dobrą programową korekcją dystorsji. Dla wszystkich ogniskowych, również najkrótszej, dystorsja będzie utrzymywać się na poziomie niższym niż −0.5%.

JPEG	RAW
8.8 mm
17.6 mm
35.2 mm
70.4 mm
140.8 mm
176 mm

Podobnie jak w przypadku FZ1000, otworzenie pliku RAW w programie takim jak Lightroom lub przekonwertowanie go za pomocą DNG Converter nie pokaże nam rzeczywistej dystorsji, a skorygowaną. Dopiero użycie programu nie wprowadzającego korekcji da nam obraz prawdziwego zniekształcenia plików FZ2000.

Koma i astygmatyzm

Koma może być uciążliwa jedynie na najkrótszej ogniskowej, w rogu kadru. Na innych nastawach nie zauważa się zniekształcenia obrazu diody.

Centrum	RĂłg
8.8 mm, f/2.8
17.6 mm, f/5.6
35.2 mm, f/5.6
70.4 mm, f/5.6
140.8 mm, f/5.6
176 mm, f/5.6

Poniżej przedstawiamy wykresy astygmatyzmu dla ogniskowych kolejno 8.8 mm, 17.6 mm, 35.2 mm, 70.4 mm, 140.8 mm oraz 176 mm. Obiektyw dla krótszych ogniskowych charakteryzuje się zachowaniem zgodnym z teorią – wraz z przymykaniem obiektywu maleje bowiem astygmatyzm. Nieco inaczej wygląda sytuacja dla dwóch najdłuższych nastaw.

8.8 mm 17.6 mm 35.2 mm 70.4 mm 140.8 mm 176 mm

Winietowanie

Sprawdźmy najpierw, jak wygląda sytuacja w plikach jpeg.

	8.8 mm	17.6 mm	35.2 mm	70.4 mm	140.8 mm	176 mm
f/2.8	21,1% (−0.68 EV)	–	–	–	–	–
f/3.6	–	1.4% (−0.05 EV)	–	–	–	–
f/3.8	–	–	12.5% (−0.39 EV)	–	–	–
f/4	20,3% (−0.51EV)	1.8% (−0.08 EV)	12.1% (−0.37 EV)	9.4% (−0.29 EV)	14% (−0.44 EV)	13.1% (−0.41 EV)
f/4.1	– –	– –	7.8% (−0.13EV)	– –	– –	– –
f/4.3	– –	– –	– –	2.3% −0.06	– –	– –
f/4.5	– –	– –	– –	– –	8.8% −0.11	8.9% −0.15
f/5.6	19,8% (−0.58 EV)	1.2% (−0.11 EV)	6.7% (−0.05 EV)	3.3% (−0.03 EV)	6.4% (−0.8 EV)	6.6% (−0.13EV)
f/8	2,2% (−0.08 EV)	1.1% (−0.05 EV)	1.9% (−0.06 EV)	1.6% (−0.03 EV)	8.7 (−0.12 EV)	9% (−0.18 EV)
f/11	19,3% (−0.39 EV)	1.1% (−0.01 EV)	1.2% (−0.012 EV)	1.3% (−0.01 EV)	2.3% (−0.07 EV)	5% (−0.14 EV)

Dla plików JPG winietowanie nie jest problemem. Najwyższe wartości zanotujemy dla najkrótszej ogniskowej.

Spójrzmy teraz na wyniki pomiarów, które wykonaliśmy na surowych plikach.

	8.8 mm	17.6 mm	35.2 mm	70.4 mm	140.8 mm	176 mm
f/2.8	84.5% (−10.6 EV)	–	–	–	–	–
f/3.6	–	1.4% (−0.03 EV)	–	–	–	–
f/3.8	–	–	12.5% (−0.39 EV)	–	–	–
f/4	86.5% (−10.2 EV)	1.8% (−0.07 EV)	12.1% (−0.37 EV)	9.4% (−0.29 EV)	14% (−0.44 EV)	13.1% (−0.41 EV)
f/4.1	– –	– –	7.8% (−0.16 EV)	– –	– –	– –
f/4.3	– –	– –	– –	2.3% −0.06	– –	– –
f/4.5	– –	– –	– –	– –	8.8% −0.12	8.9% −0.15
f/5.6	84.8% (−9.55 EV)	1.2% (−0.05 EV)	6.7% (−0.1 EV)	3.3% (−0.09 EV)	6.4% (−0.9 EV)	6.6% (−0.14EV)
f/8	84.6% (−9.91 EV)	1.1% (−0.03 EV)	1.9% (−0.06 EV)	1.6% (−0.03 EV)	8.7 (−0.12 EV)	9% (−0.18 EV)
f/11	88.9% (−8.82 EV)	1.1% (−0.02 EV)	1.2% (−0.013 EV)	1.3% (−0.02 EV)	2.3% (−0.07 EV)	5% (−0.14 EV)

W oczy rzuca się fakt, że winietowanie dla najkrótszej ogniskowej jest ogromne. Podobną sytuację obserwowaliśmy dla aparatu FZ1000. Wysokie wartości procentowe wskazują na wyczernienie rogów, spowodowane niedopasowaniem koła obrazowego obiektywu do wielkości sensora.

JPEG	RAW
8.8 mm
f/2.8	f/2.8
f/4	f/4
f/5.6	f/5.6
f/8	f/8
f/11	f/11
17.6 mm
f/3.6	f/3.6
f/4	f/4
f/5.6	f/5.6
f/8	f/8
f/11	f/11
35.2 mm
f/4.1	f/4.1
f/5.6	f/5.6
f/8	f/8
f/11	f/11
70.4 mm
f/4.3	f/4.3
f/5.6	f/5.6
f/8	f/8
f/11	f/11
140.8 mm
f/4.5	f/4.5
f/5.6	f/5.6
f/8	f/8
f/11	f/11
176 mm
f/4.5	f/4.5
f/5.6	f/5.6
f/8	f/8
f/11	f/11

Odblaski

Praca pod światło nie jest mocną stroną FZ2000. Co prawda, przy najkrótszej ogniskowej bliki nie są specjalnie dokuczliwe i nie zajmują dużej części kadru, ale przy 176 mm spadek kontrastu i wielkość blików świetlnych daje się we znaki.

8.8 mm f/8

8.8 mm f/8

8.8 mm f/4

176 mm f/4.5

176 mm f/4.5

176 mm f/8