Sigma C 45 mm f/2.8 DG DN - test obiektywu
27 lutego 2020
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Sigma C 45 mm f/2.8 DG DN nie ma problemów z korygowaniem podłużnej aberracji chromatycznej. Zabarwienie obrazów pozaogniskowych jest naprawdę minimalne i nie powinno przeszkadzać w rzeczywistych zastosowaniach.
 |
Zobaczmy teraz, jak wygląda sprawa korygowania poprzecznej aberracji chromatycznej. Jej przebieg w zależności od wartości przysłony dla obu typów detektorów jest zaprezentowany na poniższym wykresie.
Tutaj też osiągi są świetne. Wyniki trzymają się bardzo małego poziomu z przedziału 0.01–0.04%. Oznacza to, że wada ta nie będzie dawać się we znaki prawie zupełnie.
| A7R II, RAW, f/2.8 | A7R II, RAW, f/11.0 |
|
|
Aberracja sferyczna
Na pierwszych zdjęciach z niniejszego rozdziału trudno dojrzeć jakikolwiek ślad efektu „pływania” ogniska. Gdy spojrzymy na rozogniskowane krążki światła, zobaczymy, że tutaj aberracja sferyczna odcisnęła swój ślad. Krążek przed ogniskiem pokazuje dość równy rozkład światła, natomiast ten uzyskany za ogniskiem charakteryzuje się jasną obwódką.
| A7R II, f/2.8, przed | A7R II, f/2.8, za |
|
|
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.