Carl Zeiss Batis 40 mm f/2 CF - test obiektywu
8. Winietowanie
| A7R II, APS-C, f/2.0 | A7R II, APS-C, f/2.8 |
|
|
W tym przypadku szanse na dojrzenie winietowania mamy tylko na maksymalnym otworze względnym, gdzie wynosi ono 24% (−0.81 EV). Na f/2.8 znika ono praktycznie całkowicie, bo spada do 8% (−0.24 EV).
Po przejściu na większą matrycę pełnoklatkową problemów jest znacznie więcej i wyraźnie widać to na poniższych zdjęciach.
| A7R II, FF, f/2.0 | A7R II, FF, f/2.8 |
|
|
| A7R II, FF, f/4.0 | A7R II, FF, f/5.6 |
|
|
Wynik uzyskany na maksymalnym otworze względnym to 55% (−2.28 EV). To sporo, ale w przypadku obiektywów przeznaczonych do bezlusterkowców Sony często widzieliśmy dużo gorsze wyniki, nawet w obiektywach ciemniejszych niż testowany Batis. Nie będziemy tutaj więc rozdzierać szat.
Na f/2.8 winietowanie spada do 35% (−1.23 EV), a na f/4.0 do 19% (−0.61 EV). Dalsze przymykanie przysłony słabo wpływa już na omawianą wadę, bo wyniki odnotowane przez nas na przysłonach f/5.6 i f/8.0 to odpowiednio: 18% (−0.58 EV) i 17% (−0.55 EV).
| Sony A7R II, JPEG, f/2.0 |
 |
Poniżej pokazujemy uśredniony w koncentrycznych kręgach przebieg spadku jasności wraz z oddalaniem się od centrum kadru. Wartość liczbowa podana w procentach na każdym rysunku mówi nam, jaką powierzchnię ma obszar ograniczony od góry i z prawej strony wartością 100%, a z dołu prezentowaną krzywą. Mówi nam ona tym samym, ile całościowo światła jest traconego przez efekt winietowania. Proszę nie mylić tych procentów z procentami podawanymi na początku niniejszego rozdziału, bo nie są one ze sobą bezpośrednio powiązane.
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.