Panasonic Lumix S1R II - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
- L - 8144×5424 pix,
- M - 5808×3872 pix,
- S - 4128×2752 pix,
- XS - 1920×1280 pix.
Podstawowa regulacja wyglądu zdjęć JPEG dokonywana jest za pomocą opcji „Styl zdjęcia”, którą odnajdziemy w menu fotografowania. Pozwala ona na wybranie jednego ze stylów zdjęcia:
- Standardowy,
- Żywe barwy,
- Naturalne,
- L. Classic Neo,
- Płaski,
- Krajobraz,
- Portret,
- Monochromatyczne (czarno-białe),
- L. Monochromatyczne (czarno-białe),
- L. Monochromatyczne D (czarno-białe),
- L. Monochromatyczne S (czarno-białe),
- Monochromatyczne Leica,
- Cinelike A2,
- Cinelike D2,
- Cinelike V2,
- Jak.709,
- V-Log,
- LUT
- Jak.2100 (HLG),
- Pełny zakres Jak.2100 (HLG),
- Własne 1-4 (5–10).
Funkcja „Styl zdjęcia” pozwala również na ręczną kontrolę parametrów obrazu, takich jak kontrast, jasne i ciemne tony, wyostrzanie, nasycenie, ton kolorów, odcień, i poziom odszumiania. Wszystkie te parametry można zmieniać w przedziale od −5 do +5 ze skokiem jednostkowym. Ponadto w stylu monochromatycznym mamy jeszcze opcję „efekt filtra”, która naśladuje działanie kolorowych filtrów w fotografii czarno-białej. W opcji tej mamy następujące ustawienia: żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony, wyłączony. W menu możemy jeszcze włączyć dwa efekty: ziarnistości (trzy poziomy) oraz szum kolorowy.
Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą Nikona Z8 i Sony A7R V. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne aktualnie w naszej bazie.
Już na pierwszy rzut oka widać, że wycinki z Lumiksa są ostrzejsze niż u konkurencji. Jak się przekonaliśmy w rozdziale czwartym, wynika to z wyostrzania, aplikowanego mimo neutralnego (a nawet ujemnego) stopnia tego parametru. Naszym zdaniem poziom szczegółowości JPEG-ów nie daje żadnych powodów do narzekań, aczkolwiek wyostrzanie wydaje się trochę zbyt mocne.
Na wysokich czułościach ISO, np. 6400, jakość obrazu jest całkiem niezła, aczkolwiek degradacja obrazu w S1R II wydaje się nieco większa niż w przypadku rywali, szczególnie Nikona.
Wyostrzanie
W Panasoniku S1R II mamy do dyspozycji 11-stopniową skalę wyostrzania plików JPEG (od −5 do +5 ze skokiem jednostkowym).
Panasonic Lumix S1R II, ISO 80 | |||
|
![]() |
![]() |
|
|
![]() |
![]() |
|
|
![]() |
![]() |
Tryb kreatywnego sterowania – filtry efektowe
S1R II, podobnie jak inne Lumiksy, posiada również cyfrowe filtry efektowe. Do dyspozycji mamy następujące ustawienia:
- Ekspresyjny,
- Retro,
- Dawne czasy,
- Wysoka tonacja,
- Niska tonacja,
- Sepia,
- Efekt krosowania,
- Bleach bypass.
Ponadto w każdym z filtrów mamy dostępne dodatkowe ustawienia związane z nim. Korygować możemy (w zależności od wybranego filtra) intensywność danego filtra, kontrastu, nasycenia itp.
Przykładowe zdjęcia z użyciem każdego z filtrów można zobaczyć np. w teście Lumiksa GX9.