Uznawany za ciężkiego Nikon 7×50 Tropical ma masę 1360 gramów. Tymczasem Nikon WX o tych samych parametrach waży aż 2420 gramów! Model 10×50 WX jest jeszcze minimalnie cięższy. Co sprawia, że lornetki te są aż tak ciężkie? Perfekcyjna ostrość obrazu zachowana będzie tylko w przypadku idealnego ustawienia obiektywów, pryzmatów i okularów w osi optycznej. A to wymaga dużej sztywności obudowy. Aby ją osiągnąć, konieczne jest stosowanie odpowiednio dużych przekrojów wszystkich niemal elementów. Długość lornetki bierze się z zastosowania dość „ciemnego” obiektywu, sądząc po wyglądzie przekroju poprzecznego, światłosiłę można oszacować na około f/5, a więc ogniskowa wynosi około 250 mm. Gdyby była ona krótsza, pryzmaty dachowe musiały by być ulokowane jeszcze bliżej obiektywu, a to oznacza że aby uniknąć winietowania…musiały by być jeszcze większe i cięższe! Jak więc widać duża masa lornetki jest pośrednio konsekwencją wielkich pól widzenia.

Porównanie gabarytów lornetek 7×50 Tropical i WX 10×50

Lornetki wyposażone zostały w indywidualne ustawianie ostrości i rozwiązanie takie jest zupełnie uzasadnione. Duże i ciężkie okulary wymagają bardzo precyzyjnego prowadzenia wzdłuż osi optycznej lornetki. Strach pomyśleć, jak masywny musiałby być mechanizm centralnego ogniskowania, by zapewnić odpowiednią precyzję i sztywność. Jego brak wcale nie jest w praktyce uciążliwy – lornetka stosowana będzie w założeniu do obserwacji nieba, gdzie ustawienie ostrości wykonuje się w zasadzie jednorazowo, z drobnymi jedynie korektami bardziej wynikającymi z pracy gałki ocznej niż z różnych odległości do obserwowanych obiektów. Indywidualne ogniskowanie ma jeszcze jedną zaletę: sprzyja zachowaniu pełnej szczelności lornetki, która jest wypełniona obojętnym azotem. O dbałości o precyzję najlepiej świadczy sposób zamknięcia korpusów pryzmatów – tyły lornetki zamknięte są potężną blachą o znacznej grubości, przykręcaną na kilka solidnych śrub z łbem imbusowym.

Solidne śruby imbusowe zapewniają solidne i sztywne mocowanie części okularowej do korpusów pryzmatów. Wszelkie napisy na lornetce są głęboko grawerowane i wypełnione białą farbą.

Co ciekawe, duża masa lornetki ma też swoje dobre strony – taka lornetka posiada dużą pojemność cieplną, a więc powoli się wychładzając powinna dość długo stawiać czoła rosie, która miałaby ochotę osadzić się podczas nocy na lornetce. Przewidziane przez producenta gwinty filtrów 55 mm na obiektywach umożliwiają wkręcenie odrośników, jeśli ktoś ich bardzo pragnie. Skoro jesteśmy przy mechanice, nie sposób nie wspomnieć o specyficznie ukształtowanych muszlach ocznych. Ich duża średnica jest konsekwencją rozmiaru okularu, o czym już pisaliśmy, ale gumowe zakończenia muszli zwężają się stożkowo w stronę otworu. Wszystko to z myślą o miejscu na nos. Wykręcanie muszli powoduje ich odsuwanie od okularu, cztery położenia sygnalizowane są kliknęciem. To, czego mi w tych muszlach brakuje, to skutecznego wysłonięcia światła bocznego od strony skroni. Gdy chcemy dostrzec jak najsłabsze obiekty, trzeba sobie zapewnić możliwość jak najlepszej adaptacji do ciemności, a seryjne muszle w WX tego niestety nie oferują.

----- R E K L A M A -----

PROMOCJA SONY - 50% RABATU NA OBIEKTYW!

Sony A7 III + 50/1.8 FE

8846 zł 8422 zł

Sony A7 III + 24-70/4 ZA FE OSS

10822 zł 9410 zł

Sony A7 IV + 50/1.8 FE

13146 zł 12722 zł

Sony A7 IV + 24-70/4 FE ZA OSS

15122 zł 13710 zł

Regulowane muszle oczne zakończone są stożkowo – wszystko po to, by pogodzić rozmiar okularów z anatomią twarzy. Gumowe elementy dają się łatwo odkręcić, co ułatwia fotografowanie lornetką w technice digiscopingu.

Wyposażenie seryjne dostarczane wraz z lornetką obejmuje rzecz arcypotrzebną – dedykowany łącznik statywowy. Ma on formę płaskownika przypominającego literę „C”. Do lornetki łącznik mocowany jest za pomocą uchwytu obejmującego centralną oś lornetki, zaś stopka łącznika wykonana jest w standardzie Arca Swiss oraz posiada gwint statywowy 1/4”. Kształt łącznika tak dobrano, by środek ciężkości lornetki znajdował się nad stopką statywową, co znacznie ułatwia wyważenie lornetki na statywie, szczególnie jeśli nie mamy do dyspozycji głowicy gimbalowej. Górna krawędź łącznika całkiem dobrze spełnia też rolę uchwytu do przenoszenia lornetki oraz pozwala wygodnie celować w obiekty na niebie. Pozostałe wyposażenie obejmuje pokrywki obiektywów, podwójną pokrywkę okularów, pasek do lornetki oraz duży i solidny aluminiowy kufer z kolejnym paskiem.

Lornetka WX zamocowana na dostarczanym w zestawie łączniku statywowym