Niniejsza tabela przedstawia porównanie podstawowych parametrów Panasonika S 85 mm f/1.8 do innych obiektywów 1.8/85 przeznaczonych do pełnoklatkowych bezlusterkowców i wyposażonych w autofokus.

Widać wyraźnie, że Panasonikowi bliżej tutaj do mniejszych, lżejszych i prostszych konstrukcyjnie modeli Sony i Samyanga. Na przeciwległym biegunie stoją zauważalnie większe, cięższe i zawierające więcej soczewek modele Zeissa i Nikona.

Na poniższym zdjęciu Panasonic S 85 mm f/1.8 stoi pomiędzy swoim systemowym kuzynem, czyli modelem Panasonic S 50 mm f/1.8 oraz lustrzankowym Canonem EF 85 mm f/1.8 USM.

----- R E K L A M A -----

Testowany obiektyw rozpoczyna się metalowym bagnetem, który jest otoczony ciemnym i dobrze zmatowionym pierścieniem. Zatopiono w nim styki, a także umieszczono tam numer seryjny instrumentu oraz informację, że został on wyprodukowany w Chinach. Wewnątrz tego pierścienia znajduje się tylna soczewka, która jest nieruchoma i ma średnicę 34 mm. Jest ona umieszczona bardzo płytko, bo znajduje się praktycznie na wysokości styków. Od tej strony wszystko wygląda więc prawidłowo.

Właściwy korpus obiektywu pokryto czarnym tworzywem sztucznym. Najpierw znajdziemy tam czerwoną kropkę ułatwiająca mocowanie obiektywu do aparatu. Idąc dalej i spoglądając z góry, ujrzymy białą pionową kreskę - po jej lewej stronie znajduje się duża litera "S", a po prawej oznaczenie ogniskowej "85" oraz zakresu ustawiania ostrości "0.8m/2.62ft-∞".

Na tej samej wysokości, zupełnie po lewej stronie, mamy jeszcze przełącznik służący do ustawienia trybu pracy mechanizmu ustawiającego ostrość AF/MF, pod spodem umieszczono nazwę firmy, numer modelowy obiektywu oraz oznaczenie bagnetu, a jeszcze dalej napis "LUMIX".

Obiektyw, który dotarł do naszych testów, nie był modelem nowym, wyjętym świeżo z pudełka, lecz był przez pewien czas używany. Owo użytkowanie dość jasno pokazało, że farba użyta do wykonania omawianych napisów nie była chyba najlepszej jakości, bo w wielu miejscach dość zauważalnie się starła. Nie świadczy to dobrze ani o producencie, ani o polskim oddziale firmy Panasonic, który nie wstydzi się takich sfatygowanych obiektywów wysłać do testów.

Opisywany przed chwilą nieruchomy pierścień lekko poszerza swoją średnicę, a następnie przechodzi w kolejny pierścień, który służy do manualnego ustawiania ostrości. Ma on szerokość 30 mm i jest w całości pokryty stosunkowo drobnym, gumowanym karbowaniem. Nie znajdziemy tam żadnej skali odległości ani głębi ostrości. Pierścień pracuje z przełożeniem elektronicznym i jednocześnie płynnie, stawiając przy tym należyty opór. W standardowych ustawieniach przebieg całego zakresu odległości wymaga obrotu nim o kąt około 200 stopni, co jest wartością pozwalającą na precyzyjne nastawy. Choć warto dodać, że wartość tego kąta możemy ustawiać z poziomu menu aparatu.

Kolejny fragment obudowy ma już tylko 10 mm szerokości i znajduje się na nim głównie bagnet służący do mocowania dołączanej w zestawie osłony przeciwsłonecznej.

Przednia soczewka obiektywu jest wypukła, nieruchoma i ma średnicę 46 mm. Otacza ją pierścień z napisami "LUMIX" oraz parametrami obiektywu, a także nierotujące mocowanie filtrów o średnicy 67 mm.

Producent chwali się, że obiektyw jest uszczelniony, co ma mu zapewnić odporność na kurz i zachlapanie, a jednocześnie umożliwić komfortową pracę w temperaturze do -10° C.

Jeśli chodzi o konstrukcję optyczną, mamy tutaj do czynienia z 9 soczewkami ustawionymi w 8 grupach. Dwa elementy wykonano z niskodyspersyjnego szkła ED. Wewnątrz znajdziemy jeszcze kołową przysłonę o dziewięciu listkach, którą możemy domknąć maksymalnie do wartości f/22.

Kupujący dostaje w zestawie oba dekielki oraz osłonę przeciwsłoneczną.