Sony Carl Zeiss Vario Sonnar 16-35 mm f/2.8 T* SSM - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna
Na szczęście przymknięcie przysłony o 1 EV sprowadza aberrację do poziomu
średniego, a o 2 EV do granicy poziomów średniego i małego. Znacznie mniej
problemów będziemy mieli dla dłuższych ogniskowych. W ich przypadku, aberracja
jest co najwyżej średnia (nie przekracza 0.1%), a w większości kombinacji
przysłon i ogniskowych wręcz mała.
Oczywiście pełna klatka stwarza większe wymagania i problemów pojawia się trochę więcej, co widać na poniższym wykresie.
Dla ogniskowej 16 mm i większości używalnych przysłon aberracja jest na
poziomie dużym i dopiero dla f/16-f/22 schodzi do granicy poziomu średniego
i dużego. Na szczęście, zakres 24-35 mm znów nie daje nam powodów do narzekań.
Tam ponownie aberracja jest co najwyżej na poziomie średnim.
| Brzeg kadru FF | |||
|
|
|
||
|
|
||
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.