Przetwarzanie danych osobowych

Nasza witryna korzysta z plików cookies

Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie, a także do prawidłowego działania i wygodniejszej obsługi. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich usług i innych witryn.

Masz możliwość zmiany preferencji dotyczących ciasteczek w swojej przeglądarce internetowej. Jeśli więc nie wyrażasz zgody na zapisywanie przez nas plików cookies w twoim urządzeniu zmień ustawienia swojej przeglądarki, lub opuść naszą witrynę.

Jeżeli nie zmienisz tych ustawień i będziesz nadal korzystał z naszej witryny, będziemy przetwarzać Twoje dane zgodnie z naszą Polityką Prywatności. W dokumencie tym znajdziesz też więcej informacji na temat ustawień przeglądarki i sposobu przetwarzania twoich danych przez naszych partnerów społecznościowych, reklamowych i analitycznych.

Zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies możesz cofnąć w dowolnym momencie.

Optyczne.pl

Test obiektywu

Carl Zeiss Touit 32 mm f/1.8 - test obiektywu

25 września 2013

5. Aberracja chromatyczna i sferyczna


Aberracja chromatyczna

Podłużna aberracja chromatyczna daje się trochę we znaki na maksymalnym otworze względnym. W tym przypadku trudno nie zauważyć zielono-zółtego zabarwienia obrazów pozaogniskowych i lekkiego odcienia czerwieni w obrazach przed ogniskiem. Na szczęście przymknięcie przysłony o jedną wartość ekspozycji bardzo mocno ogranicza ten problem.

Carl Zeiss Touit 32 mm f/1.8 - Aberracja chromatyczna i sferyczna


----- R E K L A M A -----

Poprzeczna aberracja chromatyczna nie powinna zbytnio przeszkadzać użytkownikom Zeissa 1.8/32. W okolicach maksymalnego otworu względnego jest mała, a po przymknięciu przysłony dociera do wartości średnich. Co ciekawe, zauważyliśmy niewielką różnicę w wartościach aberracji uzyskiwanych przy wywoływaniu RAW-ów różnymi procesami demozaikującymi. W starym algorytmie VNG aberracja wydaje się ciut mniejsza. Może mieć to związek z tym, że jest tam ona maskowana przez kolorowe artefakty, których dla odmiany nie ma w procesie 3-pass.

Carl Zeiss Touit 32 mm f/1.8 - Aberracja chromatyczna i sferyczna

Carl Zeiss Touit 32 mm f/1.8 - Aberracja chromatyczna i sferyczna


Aberracja sferyczna

Krążki światła uzyskane poprzez rozogniskowanie punktów świetlnych pokazują wręcz książkowy przykład aberracji sferycznej.

Carl Zeiss Touit 32 mm f/1.8 - Aberracja chromatyczna i sferyczna


Przekrój przez krążek uzyskany przed ogniskiem pokazuje wyraźnie jaśniejsze brzegi i trochę ciemniejszy środek. Dla odmiany, krążek uzyskany za ogniskiem ma jaśniejszy środek i wyraźnie ciemniejsze krawędzie. Ponieważ, jak wspomnieliśmy, mamy tutaj do czynienia z książkowym przykładem, nie mogliśmy się powstrzymać przed ubarwieniem naszego testu ilustracją przedstawiającą w szczegółach całą istotę problemu.

Carl Zeiss Touit 32 mm f/1.8 - Aberracja chromatyczna i sferyczna


Widać wyraźnie, że przy ustawieniu płaszczyzny przed ogniskiem, na skutek aberracji sferycznej, więcej wiązek światła skupia się brzy brzegu krążka, przez co przekrój przezeń ma wyraźne rogi na krańcach. Z kolei za ogniskiem, więcej wiązek krzyżuje się w centrum krążka, przez co tam tej on jaśniejszy, a rozkład natężenia światła przypomina krzywą Gaussa (dzwon).

Aberracja sferyczna manifestuje się też wyraźnie na maksymalnym otworze poprzez niemożność uzyskania punktowych obrazów punktowych źródeł światła. Każde z nich jest bowiem otoczone słabszą lecz wyraźną otoczką, tak jak na poniższym zdjęciu.

Carl Zeiss Touit 32 mm f/1.8 - Aberracja chromatyczna i sferyczna


Na szczęście, aberracja sferyczna bardzo szybko maleje wraz z przymykaniem przysłony i na f/2.2–2.5 jest już praktycznie niewidoczna, przez co nie obserwujemy efektu „pływania” ogniska.