Tamron SP AF 17-35 mm f/2.8-4 Di LD Aspherical (IF) - test obiektywu
9 listopada 2006
5. Aberracja chromatyczna
Dla 17 mm sytuacja nie jest najgorsza, bo aberracja trzyma się na mniej więcej stałym poziomie 0.1%, który uznajemy za średni. Zachowanie dla zakresu 24-35 mm jest jednak zupełnie inne. O ile dla okolic maksymalnego otworu względnego aberracja jest średnia lub nawet mała, to bardzo szybko wybucha wraz z przymykaniem przysłony. To nie pozwala pokazać obiektywowi jego rzeczywistych możliwości. Wraz z przymykaniem przysłony szybko maleją inne wady pozaosiowe, takie jak koma czy astygmatyzm, więc obraz na brzegu powinien się poprawiać. Nie robi tego, bo przeszkadza w tym szybko wzrastający chromatyzm.
Rzut okiem na poniższe wycinki tablicy testowej, pokazuje jak problem wygląda w praktyce.
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.