Przetwarzanie danych osobowych

Nasza witryna korzysta z plików cookies

Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie, a także do prawidłowego działania i wygodniejszej obsługi. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich usług i innych witryn.

Masz możliwość zmiany preferencji dotyczących ciasteczek w swojej przeglądarce internetowej. Jeśli więc nie wyrażasz zgody na zapisywanie przez nas plików cookies w twoim urządzeniu zmień ustawienia swojej przeglądarki, lub opuść naszą witrynę.

Jeżeli nie zmienisz tych ustawień i będziesz nadal korzystał z naszej witryny, będziemy przetwarzać Twoje dane zgodnie z naszą Polityką Prywatności. W dokumencie tym znajdziesz też więcej informacji na temat ustawień przeglądarki i sposobu przetwarzania twoich danych przez naszych partnerów społecznościowych, reklamowych i analitycznych.

Zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies możesz cofnąć w dowolnym momencie.

Optyczne.pl

Test obiektywu

Sigma C 35 mm f/2 DG DN - test obiektywu

7 stycznia 2021

8. Winietowanie

Najpierw sprawdzimy, jak winietowanie wygląda na mniejszej matrycy APS-C. Odpowiednie miniaturki znajdują się poniżej.

A7R II, APS-C, f/2.0 A7R II, APS-C, f/2.8
Sigma C 35 mm f/2 DG DN - Winietowanie Sigma C 35 mm f/2 DG DN - Winietowanie


W tym przypadku szanse na dojrzenie winietowania mamy tylko na maksymalnym otworze względnym, gdzie wynosi ono 27% (−0.92 EV). Na f/2.8 zmniejsza się ono do 15% (−0.46 EV), a na f/4.0 do 14% (−0.45 EV).

----- R E K L A M A -----

Po przejściu na większą matrycę pełnoklatkową problemów jest znacznie więcej i wyraźnie widać to na poniższych zdjęciach.

A7R II, FF, f/2.0 A7R II, FF, f/2.8
Sigma C 35 mm f/2 DG DN - Winietowanie Sigma C 35 mm f/2 DG DN - Winietowanie
A7R II, FF, f/4.0 A7R II, FF, f/5.6
Sigma C 35 mm f/2 DG DN - Winietowanie Sigma C 35 mm f/2 DG DN - Winietowanie


Widać wyraźnie, że po dystorsji winietowanie jest kolejną kategorią, której optycy nie poświęcili zbyt wiele wysiłku na korygowanie. Na maksymalnym otworze względnym spadek jasności w rogach kadru jest monstrualny i sięga 72% (−3.64 EV). Z bardzo dużym poziomem tej wady mamy jeszcze do czynienia na f/2.8, gdzie sięga ona 57% (−2.44 EV). Nie będziemy mieli problemów, aby ją dojrzeć także na przysłonach f/4.0 i f/5.6, gdzie sięga ona odpowiednio 43% (−1.65 EV) i 35% (−1.24 EV). Na f/8.0 winietowanie zmniejsza się minimalnie w stosunku do f/5.6 i sięga tam 34% (−1.20 EV). Dalsze przymykanie przysłony nie daje już mierzalnego wpływu na omawianą wadę.

Przyczyną słabego wyniku w tej kategorii jest ciekawy przebieg profilu winietowania, który jest doskonale widoczny na naszych diagramach poniżej. Na f/2.0 jasność obrazu wraz z oddalaniem się od centrum spada spokojnie, by po dojściu do 60% odległości wyraźnie ów spadek przyspieszyć. Na f/2.8 to przyspieszenie spadku jest widoczne w odległości niespełna 80% od środka kadru, a na f/4.0 w okolicach 90%.

Sony A7R III, JPEG, f/2.0
Sigma C 35 mm f/2 DG DN - Winietowanie

Poniżej pokazujemy uśredniony w koncentrycznych kręgach przebieg spadku jasności wraz z oddalaniem się od centrum kadru. Wartość liczbowa podana w procentach na każdym rysunku mówi nam, jaką powierzchnię ma obszar ograniczony od góry i z prawej strony wartością 100%, a z dołu prezentowaną krzywą. Mówi nam ona tym samym, ile całościowo światła jest traconego przez efekt winietowania. Proszę nie mylić tych procentów z procentami podawanymi na początku niniejszego rozdziału, bo nie są one ze sobą bezpośrednio powiązane.

Sigma C 35 mm f/2 DG DN - Winietowanie

f/2 f/2.8 f/4 f/5.6