Przypomnijmy, że całkowity zakres tonalny w naszych testach 500D i 7D wyniósł około 8 EV. Natomiast maksymalna wartość dynamiki tonalnej dla czułości ISO 100 sięgnęła w tych przypadkach wartości 6.3 EV. Najnowszy Canon 550D, mimo posiadania analogicznej matrycy jak w 7D, zanotował maksymalną wartość dynamiki równą aż 7 EV, a całkowity zakres tonalny utrzymuje się na poziomie około 8.3 EV. Są to więc wyniki o wiele lepsze od tego co oferował poprzednik, czyli model 500D i bardziej zaawansowany 7D.

Od razu nasuwa się pytanie, z czego wynikają te lepsze wyniki 550D, szczególnie w stosunku do 7D. Jak pokazały nam wcześniejsze testy, poziom szumu jest w obu tych aparatach taki sam, ale w rozdziale o rozdzielczości wyraźnie było widać proces wyostrzania. Zwiększenie wyostrzenia może natomiast spowodować zafałszowanie pomiarów całkowitego zakresu tonalnego, ponieważ na zdjęciu tablicy szarości zostaną bardziej uwidocznione granice przejść tonalnych. A to z kolei prowadzi do zwiększenia dynamiki tonalnej, która wyrażana jest przez całkowity zakres tonalny w stosunku do ilości szumu.

Zakres tonalny na plikach zapisanych w formacie JPEG możemy ocenić wizualnie na wycinkach zdjęć tablicy Stouffer T4110. Odległość pomiędzy sąsiednimi polami szarości wynosi 0.3 EV.

ISO	Granica bieli
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
ISO	Granica czerni
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800

Przypominamy, że ze względu na małą powtarzalność warunków oświetleniowych fotografowanego przez nas kościoła, postanowiliśmy stworzyć odpowiednią scenkę, która pozwoli na dokładniejsze porównywanie dynamiki tonalnej aparatów. Kolorową scenkę będziemy oświetlać jednym źródłem światła o temperaturze 3000K w taki sposób, aby na zdjęciu pojawiły się obszary bliskie przepaleniu i obszary głębokiego cienia. Ze względów technicznych, w ustawieniach aparatu jakie w tej części testu stosowaliśmy, zmieniamy jedynie przysłonę z f/11 na f/16. Reszta, a więc czułość ISO 100 i 1600 oraz odpowiednio czasy 30 i 2 sekundy pozostają takie same. Dzięki temu zachowamy w dużej mierze ciągłość z poprzednimi testami.

Poniższą scenkę standardowo wywołujemy programem dcraw do 48-bitowych TIFF-ów, a następnie korygujemy te zdjęcia o +4 EV i −4 EV w programie Adobe Lightroom i  zapisujemy do postaci 24-bitowej.

100 ISO
	0 EV	+4 EV
550D
D3x
1600 ISO
550D
D3x

Trudno bezpośrednio dokonywać porównania 550D do 10 razy droższego Nikona D3x. Zdecydowaliśmy się jednak na to, ponieważ 550D jest dopiero drugim aparatem testowanym na nowej scence, a pierwszy czyli 1D Mark IV był właśnie do D3x porównywany. Ponadto, kiedy testujemy aparat, rzadko kiedy mamy dostęp do jego poprzednika, albo modelu o podobnych parametrach. Stąd pomysł, aby stosować do porównań w miarę możliwości jeden aparat, co ułatwiłoby porównywanie kolejnych testowanych lustrzanek między sobą.

Wyciąganie szczegółów z cieni objawiło nam niepokojące artefakty na zdjęciach z 550D. Struktura szumu na ISO 100 przybrała regularne linie, których jednak już nie widać na wycinkach z ISO 1600. Jednak w przypadku ISO 1600, trzeba przyznać, że poza dużym szumem, widać niewiele. Na ISO 100 szumu pojawia się podobna ilość na zdjęciach z obu aparatów. Próby korygowania o wartość −4 EV zarówno dla 550D jak i D3x przyniosły także podobne wyniki.

100 ISO
	0 EV	-4 EV
550D
D3x
1600 ISO
550D
D3x