Nikon Nikkor AF-S DX 18-140 mm f/3.5-5.6G ED VR - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Patrząc na obrazy pozaogniskowe możemy dojrzeć lekkie zażółcenie obrazu za ogniskiem i lekką niebieską dominantę przed ogniskiem. Nie jest to jednak efekt duży, co powoduje, że na korygowanie podłużnej aberracji chromatycznej nie możemy narzekać.
Wspólną cechą obiektywów Nikkor o parametrach 18-xxx mm jest sporo problemów z poprzeczną aberracją chromatyczną. Nowy 18–140 mm VR nie należy tutaj do wyjątków, co jasno pokazuje poniższy wykres.
Ze sporym poziomem aberracji chromatycznej musimy liczyć się na maksymalnej ogniskowej. Choć przymykanie przysłony pomaga zwalczać tę wadę, nigdy nie robi się ona mała. Trudno jej też nie zauważyć na najkrótszej ogniskowej. Najlepsza sytuacja panuje za to w środku zakresu ogniskowych, gdzie aberracja trzyma się małego lub średniego poziomu czyli wartości z zakresu 0.06–0.10%.
Aberracja sferyczna
Aberracja sferyczna jest korygowana prawidłowo. Światło w obu krążkach (przed i za ogniskiem) jest rozłożone równomiernie i tylko na samej krawędzi możemy dostrzec niewielkie różnice.