Niniejsza tabela przedstawia porównanie własności testowanego obiektywu do innych instrumentów, które oferują podobne cechy. Co dostajemy dzięki technologii soczewek Fresnela, widać porównując wagę i rozmiary Nikkora i Pentaksa, który został wykonany tradycyjnymi metodami. Warto jednak nadmienić, że Pentax ma jednak trochę dłuższą ogniskową i większą przednią soczewkę.

Na poniższym zdjęciu Nikkor 5.6/500 PF stoi obok dwóch innych pełnoklatkowych Nikkkorów, a mianowicie modeli AF-S 24–70 mm f/2.8G ED oraz AF-S 85 mm f/1.8G.

Nikkor AF-S 500 mm f/5.6E PF ED VR rozpoczyna się metalowym bagnetem, który otacza styki i tylną soczewkę obiektywu, która ma średnicę około 25 mm. Soczewka ta jest nieruchoma i schowana na głębokość około 2.5 cm w obudowie. Otacza ją bardzo dobrze wyczerniony, zmatowiony i karbowany tubus. Tutaj wszystko jest więc bliskie ideału – mamy szczelność oraz piękne wyczernienie.
----- R E K L A M A -----

Właściwy korpus obiektywu rozpoczyna się czarnym, gladkim tworzywem sztucznym, na którym znajduje się biała kropka ułatwiająca mocowanie obiektywu do aparatu, przycisk MEMORY SET, który daje możliwość przywołania zapamiętanego położenia autofokusa, numer seryjny, informacja o tym, że obiektyw wyprodukowano w Chinach, a także lista technologii zastosowanych w instrumencie (Nano Crystal Coat, SWM, VR, PF, ED, IF) oraz informacja o średnicy filtrów wynoszącej 95 mm.

Idąc dalej natrafiamy na obracającą się obręcz, która służy do zamocowania łącznika statywowego. Samej obręczy nie da się zdjąć z obiektywu, ale możemy odpiąć końcówkę łącznika. Warto dodać, że zarówno obręcz, jak i sam łącznik, są już metalowe.

Następnym rzucającym się w oczy elementem jest tabliczka z nazwą i parametrami obiektywu, która zawiera szybkę, pod którą mamy skalę odległości wyrażoną w stopach oraz metrach. Choć mamy tutaj do czynienia z klasyczną „stałką”, producent nie zdecydował się na umieszczenie jakiejkolwiek skali głębi ostrości.

Po lewej stronie tabliczki znajdziemy serię przełączników. Pierwszy służy do wyboru trybu pracy mechanizmu ustawiającego ostrość (A/M, M/A, M), drugi to ogranicznik pracy tego mechanizmu pozwalający wybrać zakresy FULL i od 8 metrów do nieskończoności. Trzeci z przełączników steruje stabilizacją. Mamy do wyboru ustawienia OFF, VR NORMAL i VR SPORT. Kolejny służy do ustawiania trybu pracy rozmieszczonych co 90 stopni przycisków z przodu obiektywu. Mamy możliwość wyboru trybów: AF-L (AF Lock), który przypisuje funkcję Focus Lock, MEMORY RECALL, który daje możliwość przywołania zapamiętanego położenia autofokusa oraz AF-ON, który daje możliwość aktywowania autofokusu przez wspomniane wcześniej przyciski umieszczone z przodu obiektywu. Ostatni po tej stronie obiektywu przełącznik daje możliwość włączenia i wyłączenia dźwięku przy operacji przywoływania zapamiętanej pozycji autofokusa.

Kolejnym elementem na korpusie obiektywu jest gumowany i karbowany pierścień do manualnego ustawiania ostrości. Ma on szerokość 33 mm i pracuje płynnie, z należytym oraz równym oporem. Co ważne, nie ma w nim żadnych luzów. Przebieg pełnego zakresu odległości wymaga obrotu pierścieniem o kąt około 200 stopni. To bardzo dobra wartość jak na obiektyw wyposażony w autofokus.

Kolejny element to nieruchomy pierścień ze złotym paskiem, ale także w sporej części pokryty gumowanym karbowaniem, który zawiera rozmieszczone co 90 stopni przyciski, których funkcje możemy zaprogramować opisanym wcześniej przyciskiem AF-L/MEMORY RECALL/AF-ON.

Idąc dalej mamy bagnet do mocowania osłony przeciwsłonecznej, który otacza nierotujące mocowanie filtrów o średnicy 95 mm oraz nieruchomą przednią soczewkę o rozmiarze 88 mm.

Jeśli chodzi o konstrukcję optyczną, mamy tutaj do czynienia z 19 soczewkami ustawionymi w 11 grupach. Jeden element to soczewka Fresnela, a trzy wykonano ze szkła niskodyspersyjnego ED. Wewnątrz znajdziemy jeszcze kołową przysłonę o dziewięciu listkach, którą możemy maksymalnie domknąć do wartości f/32. Na przedniej soczewce odnajdziemy powłokę fluorową, a wewnątrz powłokę nanokrystaliczną.

Kupujący dostaje w zestawie oba dekielki, osłonę przeciwsłoneczną, łącznik statywowy oraz sztywny futerał z paskiem. Wyposażenie standardowe jest więc bogate.

Stabilizacja optyczna

Producent deklaruje skuteczność stabilizacji optycznej na poziomie 4 EV. W celu sprawdzenia tej deklaracji, używając aparatu Nikon D3x, wykonaliśmy po kilkadziesiąt zdjęć na każdym z czasów z zakresu od 1/500 do 1/5 sekundy zarówno dla stabilizacji włączonej jak i wyłączonej, a następnie odsetek poruszonych zdjęć wykreśliliśmy w funkcji czasu ekspozycji wyrażonego w EV (0 EV odpowiada czasowi 1/400 sekundy).

Jak widać, mamy tutaj wynik godny drogiego obiektywu kierowanego do zaawansowanych użytkowników. Formalny wynik lekko przewyższa deklarowane 4 EV i wynosi 4.3 EV. To świetny rezultat zasługujący na pochwałę.