Panasonic Lumix S1 II - test aparatu
6. Jakość obrazu JPEG
- L - 6000×4000 pix,
- M - 4272×2848 pix,
- S - 3024×2016 pix,
- XS - 1920×1280 pix.
Podstawowa regulacja wyglądu zdjęć JPEG dokonywana jest za pomocą opcji „Styl zdjęcia”, którą odnajdziemy w menu fotografowania. Pozwala ona na wybranie jednego ze stylów zdjęcia:
- Standardowy,
- Żywe barwy,
- Naturalne,
- L. Classic Neo,
- Płaski,
- Krajobraz,
- Portret,
- Monochromatyczne (czarno-białe),
- L. Monochromatyczne (czarno-białe),
- L. Monochromatyczne D (czarno-białe),
- L. Monochromatyczne S (czarno-białe),
- Monochromatyczne Leica,
- Cinelike A2,
- Cinelike D2,
- Cinelike V2,
- Jak.709,
- V-Log,
- LUT
- Jak.2100 (HLG),
- Pełny zakres Jak.2100 (HLG),
- Własne 1-4 (5–10).
Funkcja „Styl zdjęcia” pozwala również na ręczną kontrolę parametrów obrazu, takich jak kontrast, jasne i ciemne tony, wyostrzanie, nasycenie, ton kolorów, odcień, i poziom odszumiania. Wszystkie te parametry można zmieniać w przedziale od −5 do +5 ze skokiem jednostkowym. Ponadto w stylu monochromatycznym mamy jeszcze opcję „efekt filtra”, która naśladuje działanie kolorowych filtrów w fotografii czarno-białej. W opcji tej mamy następujące ustawienia: żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony, wyłączony. W menu możemy jeszcze włączyć dwa efekty: ziarnistości (trzy poziomy) oraz szum kolorowy.
Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą Canona EOS-a R6 Mark II i Sony A7 IV. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne aktualnie w naszej bazie.
W przypadku Lumiksa widać, że wycinki są bardziej wyostrzone, niż z pozostałych dwóch modeli. Potwierdzenie uwydatniania uzyskaliśmy zresztą w rozdziale czwartym. Jeśli chodzi o szczegółowość, ogólnie rzecz biorąc jest ona bardzo dobra. Na wycinku z prawej strony widać natomiast zakłócenia, będące najprawdopodobniej efektem mory, występującym na wzorze druku rastrowego fotografowanej etykiety. U konkurentów, ten problem nie rzuca się aż tak w oczy.
Zwiększanie czułości ISO w Lumiksie wiąże się ze stosunkowo powolnym spadkiem jakości. Przy ISO 6400 obraz nadal prezentuje się całkiem korzystnie i dopiero dla nastawy 12800 widać istotną degradację detali. Naszym zdaniem, w powyższym zestawieniu najlepiej wypada aparat Canona, choć jego przewaga nad S1 II nie jest zbyt duża.
Wyostrzanie
W Panasoniku S1 II mamy do dyspozycji 11-stopniową skalę wyostrzania plików JPEG (od −5 do +5 ze skokiem jednostkowym).
| Panasonic Lumix S1 II, ISO 100 | |||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Tryb kreatywnego sterowania – filtry efektowe
S1 II, podobnie jak inne Lumiksy, posiada również cyfrowe filtry efektowe. Do dyspozycji mamy następujące ustawienia:
- Ekspresyjny,
- Retro,
- Dawne czasy,
- Wysoka tonacja,
- Niska tonacja,
- Sepia,
- Efekt krosowania,
- Bleach bypass.
Przykładowe zdjęcia z użyciem każdego z filtrów można zobaczyć np. w teście Lumiksa GX9.











Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.