Mimo pewnego podobieństwa wizualnego testowana kamera to nie aparat z trybem filmowym, który testowany jest także pod kątem zdolności fotograficznych. W związku z tym postaramy się omówić tu budowę i ergonomię urządzenia nieco bardziej szczegółowo niż przy testach trybu filmowego aparatów fotograficznych.

Przyciski

Opis elementów sterujących, jakie oferuje Blackmagic Design Cinema Camera 6K rozpoczniemy tradycyjnie od przedniego panelu urządzenia.

Na przedniej ściance znajdziemy dodatkowy przycisk uruchamiający i zatrzymujący nagrywanie oraz jedyne na całej obudowie kółko sterujące oferujące także możliwość wciśnięcia go jak przycisku by zatwierdzić wybór. Kółko to pozwala na sterowanie przysłoną. Niestety jego funkcji nie możemy przeprogramować, choć możemy z jego użyciem zmieniać inne parametry, o ile tylko wcześniej wciśniemy odpowiedni przycisk.

----- R E K L A M A -----

Spójrzmy teraz na ściankę górną:

Na środku górnego panelu znajdziemy zaślepkę, która zasłania gniazdo, do którego można podłączyć akcesoryjny wizjer elektroniczny Blackmagic Pocket Cinema Camera Pro EVF. Na prawo od niej umieszczono włącznik urządzenia, a nieco dalej trzy przyciski programowalne, które możemy przypisać na przykład do funkcji takich jak wyświetlanie zebry czy obrysu („focus peaking”).

Nieco dalej w kierunku przodu urządzenia umieszczono kolejny zestaw trzech przycisków, tym razem odpowiadających za zmiany czułości ISO, czasu migawki oraz ustawień związanych z balansem bieli. Po ich wciśnięciu wartość konkretnego parametru możemy modyfikować z użyciem pokrętła na przedniej ściance lub też ekranu dotykowego.

Na samym przodzie gripa kamery znajdziemy główny przycisk uruchamiający i kończący nagrywanie oraz mniejszy przycisk pozwalający na zrobienie zdjęcia. Te ostatnie zapisywane są jako pojedyncze klatki w formacie Blackmagic RAW, czyli tak samo jak filmy.

Na koniec do omówienia pozostała nam tylna ścianka.

Największą część tylnego panelu zajmuje 5-calowy odchylany w górę i dół ekran. Na prawo od niego znajdziemy dwie grupy przycisków. Nieco wyżej i po prawej umieszczono dwa, z których górny pozwala na ustawienie przysłony tak, by uzyskać poprawną (według kamery) ekspozycję, a przytrzymanie dolnego aktywuje autofokus. Z kolei nieco poniżej i bardziej po lewej umieszczono cztery przyciski, odpowiadające, po kolei, za:

• włączanie i wyłączanie filmowania w zwolnionym tempie („slow motion”),
• powiększenie środkowego wycinka kadru ułatwiające manualne ustawianie ostrości,
• uruchomienie głównego menu kamery,
• uruchomienie trybu odtwarzania.

Ergonomia

Wspomnieliśmy już, że Blackmagic Design Cinema Camera 6K z wyglądu dość mocno przypomina aparat fotograficzny. Typowy dla tego rodzaju urządzeń jest na przykład sposób rozmieszczenia ekranu i opcjonalnego wizjera czy przycisków i kółek sterujących. Osoby pracujące na co dzień na aparatach odnajdą się zatem bez problemu. Z kolei miłośnicy typowo kamerowej ergonomii raczej zachwyceni nie będą. Aczkolwiek dogodzenie obu tym grupom naraz jest niemożliwe, więc trudno mieć do firmy Blackmagic Design pretensje, zwłaszcza że w ich ofercie znajdują się też bardziej przypominające klasyczne kamery modele z rodziny Ursa. Choć trzeba dodać, że póki co nie ma wśród nich urządzenia pełnoklatkowego.

Z bohaterem niniejszego testu pracuje się całkiem wygodnie. Zdecydowana większość ustawień jest w zasięgu jednego czy dwóch kliknięć (bądź to przycisku, bądź na ekranie dotykowym), a te ustawienia, które nie są, zazwyczaj i tak zmienia się dość rzadko. Jedyne, co ewentualnie można by dodać, to jedno lub dwa dodatkowe kółka sterujące na tylnej ściance, najlepiej z możliwością programowania ich funkcji, tak by sterowały czasem naświetlania, czułością lub kompensacją ekspozycji przy korzystaniu z automatyki doboru przysłony czy migawki.

Samo body kamery dobrze leży w ręce, ale może być nieco problematyczne w obsłudze dla osób z mniejszymi dłońmi, które nie będą w stanie w pełni objąć gripa czy też sięgnąć do niektórych przycisków. Generalnie gabarytowo Blackmagic jest mniej więcej rozmiaru aparatu średnioformatowego — mierzy 180 × 122 × 94 mm i waży 1135 g.

Sama obudowa sprawia solidne wrażenie, a użyty do jej budowy poliwęglan połączony z włóknem węglowym jest dobrym jakościowo materiałem łączącym w sobie lekkość i wytrzymałość. Producent niestety nie chwali się zabezpieczeniem korpusu przed niekorzystnym wpływem warunków atmosferycznych, a do wystawiania kamery na deszcz nie zachęcają także umieszczone dość wysoko i nieco pod kątem otwory systemu aktywnego chłodzenia.

Na koniec dodajmy jeszcze, że model Cinema Camera 6K, w przeciwieństwie do kamery Pocket 6K Pro, nie oferuje wbudowanego filtra szarego. Być może na tego rodzaju funkcjonalność będziemy musieli poczekać do premiery modelu Cinema Camera 6K Pro, o ile producent ma takowy w planach.

Menu

Menu testowanej kamery jest podobne do tego, które znajdziemy w innych urządzeniach tego producenta i jest proste i przejrzyste, zwłaszcza w porównaniu z często makabrycznie przeładowanymi menu zaawansowanych filmujących aparatów.

Nastawy znajdziemy w sześciu głównych kategoriach odpowiedzialnych za:

• parametry nagrywania obrazu,
• odtwarzanie,
• parametry związane z dźwiękiem,
• ustawienia konfiguracyjne kamery,
• zapisane presety użytkownika,
• zarządzanie tabelami LUT.

W obrębie każdej kategorii nastawy umieszczono na kilku ekranach. Przełączanie pomiędzy ekranami oraz zmiany nastaw na poszczególnych z nich dokonujemy za pomocą ekranu dotykowego. Jest to rozwiązanie, do którego trzeba się przyzwyczaić, ale gdy to już nastąpi, możemy pracować równie sprawnie jak w przypadku menu, po którym poruszamy się z użyciem przycisków i kółek. Oczywiście nie każdemu musi to przypaść do gustu, ale w naszym przypadku sprawdziło się całkiem dobrze.

Złącza

Oferowane przez testowaną kamerę złącza sygnałowe zebrano pod kilkoma klapkami na lewej (patrząc od tyłu) ściance urządzenia, które na poniższym zdjęciu, dla czytelności, usunęliśmy w Photoshopie.

Widoczne powyżej gniazda to:

• wejście mikrofonowe stereo (jack 3.5 mm),
• dwa kolejne monofoniczne wejścia audio (mini XLR z opcją zasilania Phantom),
• wyjście słuchawkowe (jack 3.5 mm),
• wyjście HDMI (pełnowymiarowe złącze typu A),
• uniwersalne złącze USB-C,
• wejście zasilania 12 V.

Co prawda na powyższej liście brakuje osobnego złącza do obsługi kodu czasowego, ale kamera jest w stanie poprawnie zinterpretować i zapisać kod podany na wejście mikrofonowe jack 3.5 mm na przykład przez urządzenia marki Tentacle Sync. Na liście zabrakło też wyjścia SDI, ale to akurat wydaje się świadomą decyzją firmy, która stosuje te złącza przede wszystkim w większych kamerach oraz urządzeniach zorientowanych na streaming i broadcast. Testowana kamera raczej adresowana jest do twórców treści takich jak etiudy studenckie, filmy niezależne, reklamy czy teledyski, gdzie złącze HDMI często wystarcza, choć oczywiście jest ono ogólnie uważane za mniej solidne rozwiązanie niż gniazdo SDI.

Bateria

Blackmagic Design Cinema Camera 6K zasilana jest akumulatorami NP-F570 o pojemności 3350 mAh przy napięciu 8.4 V, co przekłada się na około 28.1 Wh energii. To o ponad połowę więcej niż oferują typowe akumulatory znane z filmujących aparatów, takie jak Canon LP-E6NH, Fujifilm NP-W235, Nikon EN-EL15c, Panasonic DMW-BLK22 czy Sony NP-FZ100.

Mimo tego w studyjnym teście wydajności baterii testowana kamera była w stanie nagrać jedynie niewiele ponad godzinę materiału. Konkretniej, dla pełnoklatkowego trybu 6K Open Gate (6048 × 4032) udało się nagrać 65 minut materiału, a dla filmowania w 4K DCI (4096 × 2160 z wykorzystaniem środkowego wycinka sensora o takiej rozdzielczości) czas ten wyniósł 71 minut. Te dość niewielkie wartości pokazują, że jeśli chodzi o wydajność energetyczną procesorów, firma Blackmagic Design ma jeszcze nieco do nadrobienia względem wiodących producentów aparatów. Choć musimy odnotować, że w przypadku testowanego urządzenia zapis odbywał się w 12-bitowym formacie Blackmagic RAW, a nie w 8-bitowym H.264, co oczywiście mogło mieć wpływ na wynik. Testowana kamera nie oferuje jednak formatów innych niż Blackmagic RAW, więc nie bardzo mieliśmy wybór.

Warto w tym miejscu dodać, że dla osób, którym domyślny czas pracy na pojedynczym akumulatorze nie wystarcza, a które nie chcą posiłkować się zewnętrznym zasilaniem, firma Blackmagic Design ma w ofercie battery grip Blackmagic Pocket Camera Battery Pro Grip, w którym mieszczą się dwa kolejne akumulatory, co razem z baterią w kamerze daje łącznie trzy sztuki i powinno zapewnić możliwość ciągłego filmowania przez ponad 3 godziny, co jest już rozsądnym wynikiem.

Podczas testu urządzenie nie przegrzało się, czemu trudno się dziwić w przypadku kamery wyposażonej w aktywne chłodzenie. To ostatnie dobrze spełniło swoją funkcję, bo obudowa kamery podczas nagrań nagrzała się jedynie w niewielkim stopniu.

Nośniki pamięci

Testowaną kamerę wyposażono w pojedyncze gniazdo obsługujące karty pamięci CFexpress typu B. Możliwy jest także zapis materiału na dyski SSD podłączone do kamery przez złącze USB-C. Niestety zapis jest możliwy jedynie na jednym z tych nośników naraz. Do wad musimy też policzyć konstrukcję drzwiczek zasłaniających gniazdo karty pamięci — chodzą one zdecydowanie zbyt ciężko i momentami trudno je otworzyć, zwłaszcza gdy nasze dłonie są lekko spocone czy wilgotne.

Testy trybu filmowego przeprowadzamy z wykorzystaniem kart pamięci i dysków SSD Angelbird AV Pro, udostępnionych przez firmę Fototechnika.

Wizjer i ekran

Testowana kamera w standardzie nie oferuje wizjera elektronicznego. Można jednak dokupić do niej firmowy wizjer Blackmagic Pocket Cinema Camera Pro EVF. Ten ostatni oferuje rozdzielczość 1280 × 960 („3.68 mln punktów” w języku marketingu fotograficznego) i odświeżanie z częstotliwością do 60 Hz (w praktyce zależy ona oczywiście od klatkażu). Wizjer pozwala na regulację dioptrii w zakresie od -4 do +4 oraz na odchylenie go do góry o kąt około 70°. Niestety wspomniany wizjer nie był dołączony do zestawu testowego, więc nie możemy się wypowiedzieć na temat jakości obrazu i komfortu pracy z nim.

Wiemy natomiast, że komfort pracy z 5-calowym ekranem o rozdzielczości 1920 × 1080 (6.22 mln punktów) i maksymalnej jasności dochodzącej do 1500 nitów jest ogromny i trudno po obcowaniu z kamerami Blackmagic Design wrócić do pracy z „malutkimi” 3-calowymi ekranami, jakie zazwyczaj oferują filmujące aparaty fotograficzne. Dzięki dużemu rozmiarowi i imponującej jasności ekranu w testowanej kamerze manualne ustawianie ostrości nie było problemem nawet w południowym słońcu.

W pracy pomagają też liczne narzędzia, takie jak zarys („focus peaking”), możliwość powiększenia wycinka kadru, zebra czy też fałszywy kolor („false color”). Powinno to wystarczyć do większości zastosowań, aczkolwiek bardziej zaawansowani użytkownicy zapewne doceniliby, gdyby na pokładzie znalazły się też takie narzędzia jak monitor kształtu fali („wavform monitor”) czy też wektoroskop.