Model D3200, podobnie jak poprzednik, nie posiada funkcji wstępnego podnoszenia lustra. Jedyną możliwością wytłumienia drgań aparatu jest korzystanie z samowyzwalacza, co jednak nie zredukuje wstrząsów powodowanych ruchem lustra.

Rozdzielczość układu jako całości

Używając plików JPEG z wyostrzaniem ustawionym na najmniejszą możliwą wartość, wyznaczyliśmy rozdzielczość (MTF50) układu aparat plus obiektyw, obliczając ją w programie Imatest. Wartości wyrażone w liniach na wysokość obrazu pozwalają na porównanie z analogicznymi wykresami dla aparatów kompaktowych oraz ocenę stopnia wyostrzania zastosowanego przez producenta. Zdjęcia pomiarowe zostały wykonane z obiektywem Nikkor AF-S 24–70 mm f/2.8G ED na ogniskowej 24 mm.

Wyniki uzyskane na plikach JPEG są podobne do tych zaobserwowanych dla 16-megapikselowych matryc Sony. Porównując je do rezultatów uzyskanych w modelach Nikona D5100 i D3100 widzimy, iż są nieco niższe. Nie zauważamy natomiast żeby zdjęcia były wyostrzane, o czym świadczy zaprezentowany poniżej wykres funkcji MTF50 dla obu składowych: pionowej i poziomej. Jako że mamy tutaj do czynienia z plikami skompresowanymi oraz poddawanymi innym procesom obróbki obrazu, które jesteśmy w stanie kontrolować tylko w niewielkim zakresie, przyjrzyjmy się wynikom analizy przeprowadzonej na plikach RAW.

Rozdzielczość matrycy

Rozdzielczość matrycy (a dokładniej rzecz biorąc rozdzielczość układu matryca plus odcięty od wpływu aberracji optycznych dobrej klasy obiektyw) wyznaczamy w oparciu o funkcję MTF50, a pomiarów dokonujemy na niewyostrzonych plikach RAW, które uprzednio konwertujemy do formatu TIFF przy pomocy programu dcraw. Zdjęcia wykonaliśmy przy użyciu obiektywu Sigma 30 mm f/1.4 EX DC (który jest produkowany ze wszystkimi bagnetami lustrzanek dostępnych na rynku), a także Nikkorami AF 50 mm f/1.8D oraz AF-S 24–70 mm f/2.8G ED. Najwyższe wyniki uzyskaliśmy korzystając z ostatniego z wymienionych obiektywów i prezentujemy je na poniższym wykresie.

Maksymalny zanotowany przez nas wynik to niemal 63 lpmm. To więcej niż obserwowaliśmy w D3100, D5100 a także A65. Jednak starsze modele Nikona posiadają matryce o niższej rozdzielczości, zatem mniejsze wartości lpmm są zrozumiałe. Słabszy wynik A65 (o ok. 6 lpmm) był dla nas pewnym zaskoczeniem, tym bardziej, że obie matryce posiadają porównywalną liczbę megapikseli, a także charakteryzują się podobnymi rozmiarami. Co ciekawe, wynik D3200 jest nawet odrobinę wyższy niż ten zanotowany dla A77, przy czym warto przypomnieć, że ten drugi jest modelem z serii aparatów półprofesjonalnych.

Odpowiedź w częstotliwości Nyquista na poziomie kilkunastu procent pozwala nam przypuszczać, że w D3200 zastosowano filtr AA o standardowej mocy. Co więcej, przebieg profilu na granicy czerni i bieli nie zdradza oznak wyostrzania.

Obiektywy Sigma 30 mm f/1.4 EX DC wykorzystywane w pomiarze rozdzielczości otrzymaliśmy od: