• Format FX:
  • 7360×4912 pix,
  • 5520×3680 pix,
  • 3680×2456 pix,
• Format x1.2 (3020):
  • 6144×4080 pix,
  • 4608×3056 pix,
  • 3072×2040 pix,
• Format DX:
  • 4800×3200 pix,
  • 3600×2400 pix,
  • 2400×1600 pix,
• Format 5:4 (30×24):
  • 6144×4912 pix,
  • 4608×3680 pix,
  • 3072×2456 pix.

• Standardowe,
• Neutralne,
• Żywe,
• Monochromatyczne,
• Portret,
• Krajobraz.

• dostępne w stylach Standardowe, Żywe, Portret i Krajobraz:
  • Szybka korekta – wartości w skali od −2 do +2 pozwalają ograniczyć lub spotęgować efekt charakterystyczny dla danego stylu,
• dostępne we wszystkich stylach:
  • wyostrzanie – automatyczne lub w skali od 0 do 9,
  • kontrast – automatyczny lub w skali od −3 do +3,
  • jasność – w skali od −1 do +1,
• dostępne we wszystkich stylach z wyjątkiem Monochromatyczne:
  • nasycenie – automatyczne lub w skali od −3 do +3,
  • odcień – w skali od −3 do +3 (w stronę ujemną czerwienie zyskują odcień fioletowy, błękity zielony, a zielenie żółty, natomiast w stronę dodatnią czerwienie zyskują odcień pomarańczowy, zielenie niebieski, a błękity fioletowy),
• dostępne jedynie w stylu Monochromatyczne:
  • efekty filtrów – symulacja wpływu filtrów barwnych na zdjęciach czarno-białe (wyłączony, żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony),
  • zabarwienie – czarno-białe (B&W), sepia, zimnoniebieskie (Cyanotype), czerwone (Red), żółte (Yellow), zielone (Green), niebiesko-zielone (Blue Green), niebieskie (Blue), niebiesko-fioletowe (Purple Blue), czerwono-fioletowe (Red Purple).

Podobnie jak testowany niedawno model D4 również D800 posiada dodatkowe funkcje, które wpływają na wygląd JPEG-ów. Opiszmy je w kilku słowach.

Tryb HDR

W trybie HDR Nikon D800 wykonuje dwa zdjęcia, a różnica w ekspozycji pomiędzy nimi może być kontrolowana automatycznie lub ręcznie przez fotografa. W przypadku ręcznej kontroli użytkownik ma do wyboru trzy warianty: 1 EV, 2 EV lub 3 EV. Do dyspozycji mamy także dodatkowy parametr „wygładzenie”, który może przyjmować następujące ustawienia: umiarkowane, normalne lub zwiększone. Tryb HDR możemy aktywować dla pojedynczego zdjęcia (wówczas zostaje on automatycznie wyłączony po jego wykonaniu) lub na stałe (musimy go ręcznie wyłączyć aby powrócić do normalnego fotografowania).

Choć instrukcja aparatu nie specyfikuje tego, podobnie jak w przypadku modelu D4 przypuszczamy, że aparat automatycznie wyrównuje wykonane zdjęcia, jeśli pojawi się między nimi przesunięcie. Producent jednak zaleca stosowanie statywu i informuje, że krawędzie wynikowego zdjęcia mogą być ucięte w stosunku do oryginalnego kadru. Warto również zauważyć, że tryb HDR jest nieaktywny jeśli fotografujemy w plikach RAW. Co więcej, nie mamy możliwości zapisu oryginalnych zdjęć, a na karcie zachowany zostaje jedynie efekt końcowy.

W poniższej tabelce prezentujemy przykładowe zdjęcia wykonane w trybie HDR. Dla ustawienia parametru wygładzania na „umiarkowane” pokazujemy zdjęcia dla poszczególnych ustawień różnicy ekspozycji. Dla pozostałych ustawień wspomnianego parametru prezentujemy zdjęcia wykonane przy różnicy 3 EV. Więcej zdjęć wykonanych w trybie HDR znaleźć można w galerii w ostatnim rozdziale testu.

HDR off

HDR AUTO (wygładzanie: Umiarkowane)

HDR 1 EV (wygładzanie: Umiarkowane)

HDR 2 EV (wygładzanie: Umiarkowane)

HDR 3 EV (wygładzanie: Umiarkowane)

HDR 3 EV (wygładzanie: Normalne)

HDR 3 EV (wygładzanie: Zwiększone)

Wielokrotna ekspozycja

Nikon D800 posiada tryb wielokrotnej ekspozycji, umożliwiający automatyczne łączenie kilku zdjęć w jeden obraz. Podobnie jak w D4, opcje w tym trybie nie są szczególnie rozbudowane. W pierwszej kolejności możemy wybrać, czy tryb ma być aktywny jednorazowo, czy pozostawiać włączony przez cały czas. Ponadto możemy wybrać liczbę zdjęć z przedziału od 2 do 10. Dodatkową opcją jest tzw. „automatyczne wzmocnienie”. Jeśli jest ona włączona, wówczas wzmocnienie jest dostosowywane w zależności od liczby zarejestrowanych ekspozycji (wzmocnienie dla każdej ekspozycji ustawiane jest na 1/2 dla dwóch ekspozycji, 1/3 dla trzech itd.). Instrukcja zaleca wyłączenie opcji automatycznego wzmocnienia przy zdjęciach z ciemnym tłem.

Przejdźmy teraz do standardowego porównania wycinków zdjęć. W Nikonie D800 mamy natywny zakres czułości od ISO 100 do 6400. Istnieje również możliwość rozszerzenia zakresu o czułości programowe, w dół do ISO 50 oraz w górę do ISO 25600. Czułość możemy regulować z krokiem 1, 1/2 lub 1/3 EV. Poniżej przedstawiamy porównanie jakości zdjęć JPEG z Nikona D800, modelu D700 oraz Canona 5D Mark III.

ISO 50
D800
5D MkIII
ISO 100
D800
D700
5D MkIII
ISO 200
D800
D700
5D MkIII
ISO 400
D800
D700
5D MkIII
ISO 800
D800
D700
5D MkIII
ISO 1600
D800
D700
5D MkIII
ISO 3200
D800
D700
5D MkIII
ISO 6400
D800
D700
5D MkIII
ISO 12800
D800
D700
5D MkIII
ISO 25600
D800
D700
5D MkIII
ISO 51200
5D MkIII
ISO 102400
5D MkIII

W zasadzie do czułości ISO 1600 trudno jest zauważyć wyraźniejsze różnice w poziomie szumu pomiędzy zaprezentowanymi aparatami, a jakość obrazu jest bardzo podobna (nie biorąc pod uwagę oczywiście ilości szczegółów). Na wyższych czułościach zaczynają się pojawiać wyraźniejsze różnice i wygląda na to, że D800 z całej trójki szumi najmocniej. Trzeba jednak przyznać, że pod względem poziomu szumów w stosunku do poprzednika dużej różnicy nie widać. Porównanie wycinków scenki i poziomu zaszumienia obrazu utrudnia niewątpliwie fakt, że w zależności od aparatu obejmują one obszar o różnej wielkości i charakteryzują się różną ilością szczegółów widocznych na obrazie. Różnice zatem łatwiej zauważyć na wycinkach tablicy kodaka. Na tej podstawie można wnioskować, że na najwyższych czułościach najlepiej zachowuje się 5D Mark III, choć mimo większego szumu w D800 widzimy więcej szczegółów na zdjęciach. Jak już jednak nieraz pokazywaliśmy, porównywanie możliwości aparatów na podstawie JPEG-ów niewiele daje i nie pozwala wyciągać daleko idących wniosków. Zatem dopiero w kolejnym rozdziale będziemy mogli się przekonać co potrafi matryca w D800 i jak wypada na tle swojego bezpośredniego konkurenta czyli 5D Mark III.

Wyostrzanie

W Nikonie D800 mamy do dyspozycji standardową dla lustrzanek tego producenta 10-stopniową skalę wyostrzania (od 0 do 9). Jak w praktyce wygląda obraz przy wyostrzaniu ustawionym na 0, 4 oraz 9 można zaobserwować w poniższej tabelce. Zdjęcia wykonane zostały na czułości ISO 100.

Nikon D800, ISO 100
wyostrzenie 0
wyostrzenie 4
wyostrzenie 9

Trzeba przyznać, że najlepszy efekt uzyskamy na ustawieniach z okolic środka skali. Dają one wyraźnie przyjemniejszy („ostrzejszy”) dla oka obraz niż przy ustawieniu 0, a jednocześnie nie widać charakterystycznych artefaktów przesadnego wyostrzania, jakie daje się zauważyć przy ustawieniu maksymalnym.