Olympus Zuiko Digital ED 14-35 mm f/2.0 SWD - test obiektywu
1 lipca 2010
6. Dystorsja
Dystorsja w przypadku systemu 4/3 to zawsze ciekawe zagadnienie. Mała matryca wymaga stosowania bardzo krótkich ogniskowych, a więc zawsze jest potencjalnym źródłem problemów przy korygowaniu tej wady. Jak to wygląda u Olympusa Zuiko Digital ED 14–35 mm f/2.0 SWD? Dla najkrótszej ogniskowej odnotowaliśmy dystorsję beczkową o wartości −2.52%. Wynik zauważalny ale nie jakość mocno uciążliwy. W środku zakresu dystorsja spada do −0.41%, a dla maksymalnej ogniskowej do −0.01%. Olympus nie ma więc najmniejszych powodów aby wstydzić się tutaj przed pełnoklatkowymi konkurentami. W zasadzie jedyna różnica jaka tutaj występuje, to znak dystorsji. U Olympusa, w całym zakresie ogniskowych, jest ona beczkowa. U obiektywów klasy 24–70 lub 28–70 mm mamy dystorsję beczkową na szerokim końcu, która szybko zeruje się przy wydłużaniu ogniskowej i jest poduszkowa dla środka i końca zakresu.
| Olympus E-3, 14 mm | |||
|
|||
| Olympus E-3, 24 mm | |||
|
|||
| Olympus E-3, 35 mm | |||
|
|||
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.