Podsumowanie

ZR to bardziej mały RED, który może konkurować z urządzeniami Blackmagic Design, czy też być kamerą do nauki dla studentów szkół filmowych. Można go też ewentualnie potraktować jako sprzęt do vlogowania, gdzie również mierzyć powinien się nie z Sony FX3, a z pokrewnym modelem ZV-E1.

Testowany korpus wydaje się przy tym zaprojektowany tak, by, w przeciwieństwie do wielu kamer typu „kostka do zabudowy” właśnie go nie obudowywać. Ma własny spory ekran, więc zewnętrzny może nie być potrzebny. Filmuje w RAW-ach i zapisuje 32-bitowy dźwięk, więc rejestratory dźwięku i obrazu też nie są mu potrzebne. Wytrzymuje ponad 2 godziny na jednej baterii i ma stabilizację matrycy, co ponownie pozwala rozważyć obycie się bez klatek, rigów, zewnętrznych baterii i tym podobnych. Ma też autofokus, co pozwala w określonych sytuacjach zrezygnować z modułów follow focus. Czy taka koncepcja przyjmie się wśród filmowców? Tu na odpowiedź przyjdzie nam poczekać do momentu, gdy ZR zacznie być powszechnie dostępny w sklepach.

Jeśli natomiast chodzi o wyniki testu, to ZR łączy w sobie imponujące możliwości zapisu i przyzwoitą jakość obrazu z niewielkim body, które jednak nie wydaje się przegrzewać i które pomieściło dużą baterię, stabilizację matrycy, 32-bitowy przetwornik audio, czy też duży ekran i obsługę kodów czasowych przez Bluetooth. Całość uzupełnia szybka pełnoklatkowa matryca o dwóch bazowych czułościach.

Wady też się oczywiście znajdą. Poza nieco gorszą ergonomią musimy tu wymienić efektywnie jedno gniazdo kart pamięci, brak opcji filmowania w innych proporcjach niż 16:9 czy też rezygnację z wizjera elektronicznego.

Mocnym punktem testowanego korpusu jest natomiast jego cena, która na starcie wynosi niecałe 10 tys. zł. Mało jest na rynku pełnoklatkowych urządzeń potrafiących filmować w surowych formatach w tym budżecie. Tak przedstawia się porównanie Nikona ZR i jego konkurentów w tym aspekcie (stan na dzień 29.09.2025):

• Blackmagic Design Cinema Camera 6K – ok. 10900 zł,
• Blackmagic Design Pyxis 6K – ok. 9000 zł,
• Canon EOS C50 – ok. 16000 zł,
• Canon EOS R5 C – ok. 12500 zł,
• Nikon Z5 II – ok. 7000 zł,
• Nikon Z6 III – ok. 9150 zł,
• Nikon ZR – ok. 10000 zł,
• Panasonic Lumix S1 II – ok. 14600 zł,
• Sony ZV-E1 – ok. 11000 zł,
• Z-Cam E2-F6 Mark II – ok. 17700 zł.

Zbierzmy teraz zalety i wady testowanego aparatu w jednym miejscu:

Zalety:

• solidna, uszczelniona obudowa,
• czytelne i przejrzyste menu,
• możliwość programowania funkcji wybranych elementów sterujących,
• wejście na zewnętrzny mikrofon,
• wyjście słuchawkowe,
• możliwość wygenerowania w aparacie kodu czasowego,
• możliwość wprowadzenia do aparatu kodu czasowego z zewnętrznych źródeł przez Bluetooth z użyciem określonych urządzeń firm trzecich,
• wydajna bateria,
• brak problemów z przegrzewaniem się,
• dobrej jakości dotykowy ekran o dużej jak na aparat przekątnej 4'',
• ekran rozkładany do boku,
• 32-bitowy zmiennoprzecinkowy zapis dźwięku,
• filmowanie w 12-bitowych surowych formatach (N-RAW, ProRes RAW, REDcode NE) z wewnętrznym zapisem,
• filmowanie w 6K oraz 5.4K z prędkościami 50/60 kl/s,
• filmowanie w 4K w 50/60 oraz 100/120 kl/s,
• filmowanie w Full HD w 200/240 kl/s (i to z dźwiękiem),
• wewnętrzny zapis filmów z 10-bitową głębią koloru w „klasycznych” kodekach,
• duży wybór kodeków,
• łatwy dostęp do różnych klatkaży, niewymagający zmiany częstotliwości systemowej aparatu,
• funkcje nieco poprawiające zakres dynamiczny, takie jak płaski profil obrazu oraz Aktywna Funkcja D-Lighting,
• profil obrazu Hybrid Log Gamma,
• logarytmiczny profil obrazu N-Log,
• możliwość wgrywania własnych profili obrazu (tabel LUT) do aparatu,
• szybko i sprawnie działający autofokus,
• autofokus z wykrywaniem twarzy i oka,
• narzędzia ułatwiające manualne ustawianie ostrości,
• narzędzia ułatwiające kontrolę ekspozycji, w tym monitor kształtu fali (waveform monitor),
• dobra szczegółowość obrazu w większości trybów nagrywania,
• odszumianie regulowane w szerokim zakresie,
• możliwość regulacji parametru „przejrzystość” działającego znacznie lepiej niż podstawowe wyostrzanie,
• dobry zakres użytecznych czułości,
• szybki odczyt matrycy (mały rolling shutter) we wszystkich trybach nagrywania.

Wady:

• elementów sterujących mogłoby być nieco więcej,
• niepełnowymiarowe wyjście HDMI,
• brak wizjera elektronicznego,
• drugie gniazdo kart pamięci ma marginalne zastosowanie przy filmowaniu, więc efektywnie to tak jakby aparat miał jedno,
• brak możliwości jednoczesnego zapisu filmów na oba nośniki pamięci,
• bezsensowny (choć mało przeszkadzający) limit czasu nagrywania (2 godziny i 5 minut),
• brak trybów nagrywania w proporcjach innych niż 16:9,
• brak informacji w menu aparatu i bardziej precyzyjnej kontroli nad przepływnością zapisywanego strumienia danych,
• stabilizacja matrycy w trybie filmowym mogłaby działać lepiej,
• dość spore przycięcie obrazu (crop) przy korzystaniu ze stabilizacji cyfrowej,
• źle działające wyostrzanie,
• wyraźne kolorowe artefakty występujące dla wybranych częstotliwości przestrzennych w filmach w surowych formatach,
• kiepska szczegółowość obrazu Full HD w trybie pełnoklatkowym,
• problem z nagłymi zmianami zafarbu w cieniach przy filmowaniu w formacie ProRes RAW.

Filmy przykładowe

Na zakończenie testu prezentujemy kilka przykładowych plików do pobrania. Materiały zostały nagrane z wykorzystaniem obiektywu Nikkor Z 24-70 mm f/2.8 S II. Jest ich tym razem nieco więcej, ponieważ zdecydowaliśmy się tu zawrzeć dwa zestawy ujęć nagranych w różnych odmianach filmowych RAW-ów (N-RAW, ProRes RAW, REDcode RAW) na identycznych ustawieniach, by umożliwić ich porównywanie.

• film 1 – 1229 MB, N-RAW, 12-bit, 6048×3402, 25 kl/s, profil obrazu N-Log,
• film 2 – 2304 MB, ProRes RAW, 12-bit, 6048×3402, 25 kl/s, profil obrazu N-Log,
• film 3 – 1888 MB, REDcode NE RAW, 12-bit, 6048×3402, 25 kl/s, profil obrazu RED Log3G10,
• film 4 – 175 MB, H.265, 4:2:0, 10-bit, 3840×2160, 25 kl/s, profil obrazu Hybrid Log Gamma,
• film 5 – 308 MB, H.265, 4:2:0, 10-bit, 5376×3024, 50 kl/s, profil obrazu „neutralny”,
• film 6 – 361 MB, H.265, 4:2:0, 10-bit, 3840×2160, 120 kl/s, tryb DX, profil obrazu RED Cine Bias,
• film 7 – 684 MB, REDcode NE RAW, 12-bit, 3984×2240, 25 kl/s, tryb DX, profil obrazu RED Log3G10,
• film 8 – 764 MB, REDcode NE RAW, 12-bit, 6048×3402, 25 kl/s, ISO 6400, profil obrazu RED Log3G10,
• film 9 – 1843 MB, N-RAW, 12-bit, 6048×3402, 25 kl/s, ISO 6400, profil obrazu N-Log,
• film 10 – 1479 MB, ProRes RAW, 12-bit, 6048×3402, 25 kl/s, ISO 6400, profil obrazu N-Log,
• film 11 – 740 MB, ProRes 422 HQ, 4:2:2, 10-bit, 3840×2160, 25 kl/s, profil obrazu N-Log, ISO 12800,
• film 12 – 284 MB, H.265, 4:2:0, 10-bit, 5376×3024, 25 kl/s, profil obrazu Hybrid Log Gamma, ISO 12800,
• film 13 – 357 MB, H.265, 4:2:0, 10-bit, 3840×2160, 50 kl/s, tryb DX, profil obrazu „neutralny”, ISO 12800,
• film 14 – 65 MB, H.265, 4:2:0, 10-bit, 1920×1080, 25 kl/s, profil obrazu RED Cine Bias, ISO 25600.

Aparat do testów wypożyczyła firma:

W testach wykorzystujemy studyjne lampy błyskowe i światła stałego firm Godox oraz Quadralite dostarczone przez sklep Foto-Tip.pl