Fujifilm Fujinon XF 23 mm f/1.4 R - test obiektywu
8. Winietowanie
| JPEG | RAW |
| f/1.4 | f/1.4 |
|
|
| f/2.0 | f/2.0 |
|
|
| f/2.8 | f/2.8 |
|
|
Dopóki pracujemy na plikach JPEG winietowanie nie powinno nam spędzać snu z powiek. Na maksymalnym otworze względnym wynosi ono 27% (−0.90 EV) i jest umiarkowane. Po przejściu do przysłony f/2.0 spada nieznacznie do wartości 22% (−0.73 EV) i robi się niewielkie dla przysłony f/2.8, gdzie sięga już tylko 14% (−0.42 EV). Dalsze przymykanie przysłony pomaga już słabo, bo jesteśmy w stanie uzyskać tylko dodatkowe 2% spadku winietowania.
Zupełnie inaczej wygląda sytuacja na plikach RAW. Tutaj winietowanie jest wyraźne, bo na maksymalnym otworze względnym sięga aż 50% (−2.01 EV). Zauważalny spadek tej wady następuje po przymknięciu przysłony do f/2.0, bo winietowanie zmniejsza się do wartości 35% (−1.27 EV). Na przysłonach f/2.8 i f/4.0 mamy do czynienia z umiarkowanym poziomem tej wady, bo spadek jasności w rogach wynosi tam odpowiednio 23% (−0.77 EV) i 21% (−0.67 EV). Dalsze przymykanie przysłony nie przynosi już żadnych mierzalnych efektów w kwestii winietowania.
Wyniki Fujinona 1.4/32 w tej kategorii może nie zachwycają, ale trzeba pamiętać, że połączenie takiego kąta widzenia i światła f/1.4 to bardzo wysoko postawiona poprzeczka. Warto tutaj przypomnieć, że większość pełnoklatkowych konstrukcji tego typu wypada jeszcze gorzej, na maksymalnym otworze względnym pokazując winietowanie na poziomie 50–70%.
 |
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.