Na poniższym zdjęciu, na którym Milvus stoi obok Pentaksa 1.4/50 i Canona 1.4/50, widać wyraźnie, jak nowa konstrukcja różni się wymiarami od starszych modeli opartych o układ podwójnego Gaussa.

Testowany obiektyw rozpoczyna się metalowym bagnetem, który otacza tylną soczewkę o średnicy 31 mm. Soczewka ta jest ruchoma i znajduje się na równi z bagnetem dla ostrości ustawionej na nieskończoność, by przy przejściu do minimalnego dystansu ogniskowania schować się w obudowie na głębokość prawie jednego centymetra. Podczas jej ruchu odsłania się nam świetnie wyczerniony i karbowany tubus, nie widać przy tym żadnych szpar. Szczelność poprawia też niebieska uszczelka umieszczona na zewnątrz bagnetu.

Właściwy korpus obiektywu jest metalowy i rozpoczyna się nieruchomym pierścieniem, na którym znajdziemy niebieską kropkę ułatwiającą mocowanie obiektywu do aparatu, nazwę i parametry obiektywu, jego numer seryjny oraz informację, że instrument został wyprodukowany w Japonii. Widnieje też tam skala głębi ostrości, którą naniesiono dla wartości przysłony od f/16 do f/2.8.

Co ciekawe, prawie całą dalszą część obiektywu, która ma wysokość aż 6 cm, stanowi pierścień do ustawiania ostrości. Znajdziemy na nim skalę odległości wyrażoną w stopach i metrach oraz gumowany pasek o szerokości 22 mm, którego zadaniem jest ułatwić uchwyt. Pełen zakres pracy pierścienia wymaga obrotu o kąt aż 225 stopni, co pozwala na precyzyjne nastawy. Dla porównania, u Otusa 1.4/55 było to 250 stopni.

Przednia soczewka ma średnicę 46 mm i jest otoczona napisem Zeiss Distagon 1.4/50 T* wraz z informacją o średnicy filtrów, która w tym przypadku wynosi 67 mm. Gwint owych filtrów otaczający soczewkę jest nierotujący, a na jego zewnętrznej obręczy znajdziemy bagnet do mocowania osłony przeciwsłonecznej. Przedni układ soczewek zmienia swoje położenie wraz z ustawianiem ostrości.

Warto tutaj jeszcze podkreślić solidność wykonania Zeissa. To piękny i manualny klasyk składający się głównie z metalu i szkła. Każdy, kto ma awersję do tanich i mocno plastikowych instrumentów, których obecnie sporo znajduje się na rynku, będzie na pewno zadowolony.

Na konstrukcję optyczną Milvusa 1.4/50 składa się 10 soczewek ustawionych w 8 grupach. Zastosowano przy tym jedną soczewkę asferyczną i cztery elementy o anomalnej, częściowej dyspersji. Wewnątrz znajdziemy jeszcze kołową przysłonę o dziewięciu listkach, którą możemy maksymalnie domknąć do wartości f/16. Znaczek T* oznacza, że na wszystkich granicach powietrze-szkło znajdziemy wysokiej klasy wielowarstwowe powłoki antyodbiciowe.

Kupujący dostaje w zestawie oba dekielki oraz metalową osłonę przeciwsłoneczną. W tej cenie wypadałoby dodawać jeszcze futerał.