Carl Zeiss Milvus 50 mm f/1.4 - test obiektywu
8. Winietowanie
| Canon 50D, f/1.4 | Canon 50D, f/2.0 |
|
|
Problemy są zauważalne tylko na maksymalnym otworze względnym, ale nawet tam są umiarkowane, bo utrata światła w rogach sięga 27% (−0.91 EV). Na f/2.0 winietowania nie dojrzymy prawie wcale, ponieważ spada tam ono do 8% (−0.25 EV).
Zobaczmy teraz, jak sytuacja zmienia się po przejściu na pełną klatkę.
| Canon 5D III, f/1.4 | Canon 5D III, f/2.0 |
|
|
| Canon 5D III, f/2.8 | Canon 5D III, f/4.0 |
|
|
Na maksymalnym otworze względnym winietowanie jest ogromne i wynosi 66% (−3.12 EV). To wynik znacznie bardziej przystający do starych konstrukcji 1.4/50 o małych gabarytach, niż do dużego, współczesnego obiektywu. Spodziewaliśmy się, że Milvus wypadnie gorzej od większego i mającego trochę większą ogniskową Otusa 1.4/55, ale nie spodziewaliśmy się, że przegra z kretesem z posiadającą porównywalne gabaryty Sigmą A 1.4/50.
Na f/2.0 winietowanie wciąż jest duże i sięga 40% (−1.49 EV). Z niewielkim poziomem mamy do czynienia dopiero na f/2.8, gdzie odnotowany przez nas wynik to 19% (−0.63 EV), a całkowity zanik tej wady następuje dopiero na f/4.0 i wynosi tam ona 9% (−0.28 EV).
 |
Poniżej pokazujemy uśredniony w koncentrycznych kręgach przebieg spadku jasności wraz z oddalaniem się od centrum kadru. Wartość liczbowa podana w procentach na każdym rysunku mówi nam, jaką powierzchnię ma obszar ograniczony od góry i z prawej strony wartością 100%, a z dołu prezentowaną krzywą. Mówi nam ona tym samym, ile całościowo światła jest traconego przez efekt winietowania. Proszę nie mylić tych procentów z procentami podawanymi na początku niniejszego rozdziału, bo nie są one ze sobą bezpośrednio powiązane.
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.