Widać wyraźnie, że podobnie jak w przypadku Sonnara 2.8/35 FE konstruktorzy znów mieli na uwadze nie przesadzanie z rozmiarami, dzięki czemu Zeiss jest obiektywem zgrabnym i poręcznym. W porównaniu do lustrzankowych konstrukcji klasy Planar jest jednak instrumentem wyraźnie wyższym, choć smuklejszym. Widać to dobrze na poniższym zdjęciu, gdzie stoi on pomiędzy Sony 50 mm f/1.4 a Canonem EF 50 mm f/1.4 USM.

Testowany obiektyw rozpoczyna się metalowym bagnetem, który otacza styki i plastikowe okienko, które osłania wewnętrzny tubus obiektywu. Zaglądając głębiej znajdziemy ładnie zmatowione i wyczernione wnętrze oraz umieszczoną płytko tylną soczewkę o średnicy 31 mm. Nie ma jednak ona przekroju kołowego, lecz jej brzegi są ścięte, przez co w pionowej osi jej rozmiar sięga 22 mm, a w poziomej 28 mm. Pomiędzy rantem soczewki a wewnętrznym tubusem nie widać żadnych szpar ani elementów elektroniki, dzięki czemu konstrukcja zachowuje szczelność. Na otoczce plastikowego okienka znajdziemy informację, że obiektyw został wyprodukowany w Tajlandii.

Właściwy korpus obiektywu rozpoczyna się metalowym, nieruchomym i czarnym pierścieniem o wysokości 41 mm, na którym znajdziemy parametry instrumentu (FE 1,8/55), logo firmy Zeiss, białą kropkę ułatwiającą mocowanie obiektywu do aparatu, oznaczenie bagnetu (E-mount) oraz logo firmy Sony.

Kolejny element to karbowany pierścień do manualnego ustawiania ostrości, który ma szerokość prawie 21 mm. Pracuje on z przełożeniem elektronicznym i jest pozbawiony jakiejkolwiek skali. Funkcjonuje on płynnie i z należytym oporem. Przebieg całego zakresu odległości zależy od prędkości obrotu. Przy szybkim kręceniu pierścieniem wystarczy do tego kąt 45 stopni, a przy wolnym dojdziemy nawet do 180 stopni, co pozwala na precyzyjne nastawy.

Obiektyw kończy się krótkim metalowym pierścieniem z czerwoną kropką oznaczającą miejsce mocowania osłony przeciwsłonecznej oraz z naniesioną wartością minimalnego dystansu ustawiania ostrości (0,50m/1,64ft).

Przednia soczewka ma średnicę 32 mm, jest otoczona napisem z nazwą i parametrami obiektywu oraz jego numerem seryjnym. Napis jest otoczony przez nierotujące mocowanie filtrów o średnicy 49 mm.

Jeśli chodzi o konstrukcję optyczną, to jak już napisaliśmy w pierwszym rozdziale tego testu, trudno uznać ją za klasyczny układ typu Sonnar. Mamy tutaj do czynienia z 7 soczewkami ustawionymi w 5 grupach. Aż trzy elementy mają kształt asferyczny. Wewnątrz znajdziemy jeszcze kołową przysłonę o dziewięciu listkach, którą maksymalnie możemy domknąć do wartości f/22.

Kupujący dostaje w zestawie oba dekielki oraz osłonę przeciwsłoneczną.