• 5760×3840,
• 5760×3240 (16:9),
• 5120×3840, (4:3)
• 3840×3840 (1:1),
• 4032×2688 z 1.4x przycięciem obrazu.

• M - 3840×2560,
• S1 - 2880×1920,
• S2 – 2400×1600.

• JPEG,
• HEIF,
• RAW,
• RAW+JPEG lub RAW+HEIF.

Standardowe parametry modyfikujące wygląd zdjęć JPEG znajdziemy tradycyjnie pod opcją „Styl obrazów” (trzecia zakładka menu fotografowania). Do wyboru mamy następujące style: Auto, Standard, Portret, Krajobraz, Szczegóły, Neutralny, Dokładny, Monochromatyczny i Użytkownika 1, 2, 3. Każdy z nich (poza monochromatycznym) może być regulowany w pod względem ostrości (8-stopniowa skala siły wyostrzania oraz dwa dodatkowe parametry: precyzja i próg, regulowane w 5-stopniowej skali) oraz kontrastu, nasycenia i tonacji (9-stopniowe skale). W przypadku stylu monochromatycznego mamy następujące parametry: ostrość, kontrast, efekt filtru (brak, żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony) oraz efekt tonalny (brak, sepia, niebieski, purpurowy, zielony).

Standardowo testujemy zasięg działania opcji wyostrzania oraz odszumiania zdjęć. W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości i zapisywanych przy zastosowaniu wszystkich nastaw odszumiania dla wysokich wartości ISO.

ISO 3200
Odszumianie wyłączone
Odszumianie słabe
Odszumianie standardowe
Odszumianie mocne
Odszumianie redukcja wielokl.
ISO 6400
Odszumianie wyłączone
Odszumianie słabe
Odszumianie standardowe
Odszumianie mocne
Odszumianie redukcja wielokl.

Nawet przy teoretycznie wyłączonym odszumianiu widać, że redukcja zakłóceń i tak zachodzi. Można się ewentualnie posiłkować nastawą „niską”. Z pewnością nie ma sensu stosować odszumiania silniejszego niż standardowe, bowiem obraz staje się mocno wygładzony i pozbawiony detali.

Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.

Ostrość −5
Ostrość 0
Ostrość +5

Na pierwszy rzut oka optymalne wydaje się ustawienie „0”, choć widać już efekt halo, czyli jasne obwódki przy kontrastowych krawędziach. Z pewnością należy odradzić najwyższą nastawę – obraz jest wyraźnie przeostrzony i nieprzyjemny w odbiorze.

Balans bieli

• Auto (3000–7000K), z priorytetem atmosfery lub bieli,
• Dzień słoneczny (5200K),
• Cień (7000K),
• Dzień zachmurzony (6000K),
• Światło żarowe (3200K),
• Światło jarzeniowe (4000K),
• Światło lampy błyskowej,
• Ustawienie ręczne według wzorca bieli (2000–10000K) – jeden slot pamięci,
• Temperaturowa skala od 2500 do 10000K ze stałym skokiem 100K.

Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (średnie odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim aparat ocenił barwę) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich przetestowanych ustawień balansu bieli.

W naszym teście zanotowaliśmy sporo sytuacji, w których błędy dC są nie wyższe od 5, co oznacza bardzo dobre odwzorowanie kolorów. Chodzi tu o pomiar w słoneczny i pochmurny dzień, oświetlenie lampami LED-owymi (5400 K) oraz żarówkami dla odpowiedniego wzorca i wprowadzenia temperatury 3000 K. W świetle żarowym, automatyka dała wysoki błąd, co zaowocowało ciepłym zabarwieniem sceny. Wybór opcji „priorytet bieli” pozwoliło nieco go zmniejszyć. Odwrotna sytuacja wystąpiła w cieniu, tu bowiem automatyka mocno ochłodziła kolorystykę. Odpowiedni wzorzec spisał się lepiej, lecz nie tak dobrze, jak np. w słońcu.

Oprócz automatyki w świetle żarowym, PowerShot V1 świetnie radzi sobie z nasyceniem kolorów. Średnia odchyłka od idealnego nasycenia wyniosła w całym teście zaledwie ok. 3.5%. Brawo!

Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.

Światło Balans bieli	Tablica kolorów	Przestrzeń kolorów Lab
Światło: słoneczny dzień Balans bieli: auto
Światło: słoneczny dzień Balans bieli: słoneczny dzień
Światło: pochmurny dzień Balans bieli: Auto
Światło: pochmurny dzień Balans bieli: chmury
Światło: zacienienie Balans bieli: Auto
Światło: zacienienie Balans bieli: zacienienie
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: Auto (priorytet atmosfery)
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: Auto (priorytet bieli)
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: żarówka
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: Temp. 3000K
Światło: 5400K Balans bieli: Auto
Światło: 5400K Balans bieli: Temp. 5400K

Szum

Pomiar szumów wykonujemy na zdjęciach tablicy Kodak Q-14, korzystając z programu Imatest. Poniżej przedstawiamy wyniki dla plików JPEG:

Ogólnie poziom szumu nie jest wysoki, skoro nawet dla maksymalnego ISO ledwie przekracza on poziom 3%. Jest to jednak w dużej mierze zasługa odszumiania. Widać bowiem, że przebiegi dla poszczególnych składowych mają nienaturalny przebieg, a szum w kanałach R, G, B i Y przyjmuje zbliżone wartości.

Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu.

Canon V1 bardzo dobrze radzi sobie pod względem jakości JPEG-ów, nawet na tle aparatów z matrycami o nieco większej powierzchni (APS-C). Jeśli chodzi o szczegółowość na niskich ISO, widać pewną przewagę bezlusterkowca Fujifilm, aczkolwiek jego sensor cechuje się wyższą rozdzielczością (26 megapikseli).

Także na wyższych nastawach ISO (np. 3200) jakość obrazu w V1 pozostaje na bardzo dobrym i w gruncie rzeczy porównywalnym poziomie, jak u wybranych wyżej konkurentów. Przy ISO 6400 natomiast, widać już nieco lepsze zachowanie modelu X-M5.