Nikon Nikkor Z 180-600 mm f/5.6-6.3 VR - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Skomplikowana konstrukcja optyczna testowanego Nikkora, która zwiera aż sześć soczewek wykonanych z niskodyspersyjnego szkła ED pozwalała ufać, że obiektyw bardzo dobrze poradzi sobie z korygowaniem podłużnej aberracji chromatycznej. Poniższe zdjęcia pokazują, że tak się faktycznie stało. Niezależnie od użytej ogniskowej, bliskie i dalekie nieostrości nie pokazują żadnych istotnych zafarbów.
![]() |
![]() |
Sprawdźmy teraz, jak testowany obiektyw poradził sobie z korygowaniem poprzecznej aberracji chromatycznej. Poniższe wykresy pokazują przebieg tej wady w zależności od ogniskowej i wartości przysłony, odpowiednio dla brzegu matrycy APS-C/DX oraz brzegu pełnej klatki.


Najwyższe wyniki widać tutaj na najkrótszej ogniskowej, bo odnotowane tam wartości znajdują się już na poziomie średnim. Na drugim miejscu plasuje się maksymalna ogniskowa, gdzie mamy do czynienia z wartościami małymi, natomiast najlepiej wypada środek zakresu, bo uzyskane tam wyniki leżą na granicy poziomu bardzo małego i małego.
Co ciekawe, Sony 200-600 mm znów zastosował tutaj odmienne podejście, bo w jego przypadku najwyższe wyniki dochodzące do wartości średnich zostały odnotowane na maksymalnej ogniskowej.
Z7, RAW, 180 mm, f/16 | Z7, RAW, 400 mm, f/6.0 |
![]() |
![]() |
Aberracja sferyczna
Pierwsze zdjęcia w niniejszym rozdziale nie pokazują efektu pływania ogniska, co oznacza, że aberracja sferyczna nie może być duża. Potwierdza to wygląd rozogniskowanych krążków światła uzyskanych przed i za ogniskiem, które nie pokazują istotnych różnic pomiędzy sobą. Co więcej, dotyczy to zarówno ogniskowej 400 jak i 600 mm.
Nikon Z7, 400 mm, f/6.0, przed | Nikon Z7, 400 mm, f/6.0, za |
![]() |
![]() |
Nikon Z7, 600 mm, f/6.3, przed | Nikon Z7, 600 mm, f/6.3, za |
![]() |
![]() |