Nikon Z7, APS-C/DX, JPEG, 180 mm, f/5.6	Nikon Z7, APS-C/DX, JPEG, 180 mm, f/8.0
Nikon Z7, APS-C/DX, JPEG, 400 mm, f/6.0	Nikon Z7, APS-C/DX, JPEG, 400 mm, f/8.0
Nikon Z7, APS-C/DX, JPEG, 600 mm, f/6.3	Nikon Z7, APS-C/DX, JPEG, 600 mm, f/8.0

W przypadku mniejszego detektora problemy są absolutnie znikome. Na 180 mm i maksymalnym otworze względnym spadek jasności w rogach kadru jest zupełnie niezauważalny i wynosi tylko 3% (-0.09 EV). Bardzo podobnie jest na ogniskowej 400 mm. Tutaj, na maksymalnym otworze względnym, który w tym przypadku wynosi już f/6.0, winietowanie sięga tylko 4% (-0.12 EV).

Formalnie, z największym poziomem winietowania mamy do czynienia na ogniskowej 600 mm, ale nawet tam są to wartości bardzo małe. Na f/6.3 omawiana wada sięga 13% (-0.41 EV) i spada do tylko 2% (-0.05 EV) po zastosowaniu przysłony f/8.0.

Sprawdźmy teraz, jak winietowanie wygląda na pełnej klatce. Odpowiednie miniaturki są zaprezentowane poniżej.

Nikon Z7, FX, JPEG, 180 mm, f/5.6	Nikon Z7, FX, JPEG, 180 mm, f/8.0
Nikon Z7, FX, JPEG, 400 mm, f/6.0	Nikon Z7, FX, JPEG, 400 mm, f/8.0
Nikon Z7, FX, JPEG, 600 mm, f/6.3	Nikon Z7, FX, JPEG, 600 mm, f/8.0

Choć problemów jest tutaj troszkę więcej, za ogólne zachowanie w tej kategorii można Nikkora tylko i wyłącznie chwalić. Na 180 mm i f/5.6 spadek jasności w rogach kadru wynosi tylko 23% (-0.76 EV) i zmniejsza się do 16% (-0.51 EV) po przymknięciu przysłony do f/8.0. Na f/11.0 winietowanie robi się praktycznie niezauważalne, bo sięga tam już tylko 11% (-0.32 EV).

Jeszcze ciut lepsze zachowanie widać w środku zakresu ogniskowych. Tam, na f/6.0, omawiana wada sięga 21% (-0.69 EV), by na f/8.0 spaść do poziomu 11% (-0.33 EV). Na f/11.0 problemy kończą się całkowicie, bo odnotowany przez nas rezultat wynosi tam tylko 4% (-0.13 EV).

Największe szanse na dojrzenie winietowania mamy na maksymalnej ogniskowej, gdzie na f/6.3 sięga ono 27% (-0.91 EV), natomiast na f/8.0 zmniejsza się do 13% (-0.42 EV). Tutaj też na przysłonie f/11.0 problemy kończą się całkowicie, bo uzyskany tam rezultat to tylko 3% (-0.10 EV).

W dzisiejszych czasach bardzo rzadko zdarza się, że obiektyw zmiennoogniskowy przeznaczony do współpracy z pełnoklatkowymi bezlusterkowcami nigdzie nie pokazuje winietowania większego niż 1 EV. Nikkor Z 180-600 mm f/5.6-6.3 VR, będąc tutaj chlubnym wyjątkiem, zasłużył na zdecydowane pochwały tym bardziej, że podobnie jak w przypadku dystorsji, wypadł on tutaj zauważalnie lepiej od Sony 200-600 mm i Tamrona 150-500 mm. Brawo!

Nikon Z7, 180 mm, JPEG, f/5.6

Nikon Z7, 400 mm, JPEG, f/6.0

Nikon Z7, 600 mm, JPEG, f/6.3