Pomiary zakresu tonalnego wykonujemy w oparciu o zdjęcia tablicy Stouffer T4110, zapisane w formacie RAW i przekonwertowane do 48-bitowych TIFF-ów za pomocą programu dcraw. Wyznaczyliśmy wartości zakresu tonalnego dla wysokiej, dobrej, średniej i niskiej jakości obrazu. Odpowiada to stosunkom sygnału do szumu na poziomie 10:1, 4:1, 2:1 i 1:1. W tym przypadku podczas konwersji współczynnik gamma wynosił 2.222. Pokazujemy również całkowity zakres tonalny, który został policzony z plików TIFF wywołanych dcrawem przy współczynniku gamma równym 1. Wyniki otrzymane dla E-PL3 prezentujemy na poniższym wykresie.

Nas tradycyjnie najbardziej interesuje wynik dla najlepszej jakości obrazu. Przy czułości ISO 200 ociera się on o 6 EV. Nie jest to może rewelacyjny wynik w porównaniu z osiągami matryc APS-C, ale widać wręcz ogromny postęp w technologii produkcji matryc dla systemu 4/3. Przypomnijmy, że na przykład Olympus E-620, wyposażony w matrycę o tej samej liczbie pikseli, osiągnął zaledwie 5 EV i to przy czułości ISO 100. Na drugim końcu zakresu czułości, czyli przy ISO 12800 nie ma mowy o wysokiej jakości zdjęć – tam zakres tonalny spada do zera.

Zakres tonalny na plikach zapisanych w formacie JPEG możemy ocenić wizualnie na wycinkach zdjęć tablicy Stouffer T4110. Odległość pomiędzy sąsiednimi polami szarości wynosi 0.3 EV.

ISO	Granica bieli
200
400
800
1600
3200
6400
12800
ISO	Granica czerni
200
400
800
1600
3200
6400
12800

W rozdziale omawiającym zakres tonalny pokazujemy, jak zachowują się zdjęcia przy obróbce komputerowej, kiedy chcemy rozjaśnić je lub przyciemnić. Przykładowe zdjęcia zwykle wykonujemy przy czułościach ISO 100 oraz ISO 1600, przysłonie f/16 i czasach ekspozycji odpowiednio 30 i 2 s. Następnie wywołujemy je jako 48-bitowe TIFF-y dcrawem i w Lightroomie rozjaśniamy o +4 EV oraz przyciemniamy o −4 EV, po czym zapisujemy jako zdjęcia 24-bitowe. Ponieważ w E-PL3 najniższą dostępną czułością jest ISO 200, zdjęcie wykonaliśmy przy przysłonie f/22.

W tabeli poniżej pokazujemy porównanie efektów rozjaśniania ciemnych fragmentów zdjęć z Olympusa E-PL3 oraz Canona EOS 50D.

ISO 200
	0 EV	+4 EV
E-PL3
50D
ISO 1600
E-PL3
50D

Powyższe porównanie niestety dla Olympusa E-PL3 wypada niekorzystnie. Na rozjaśnionych zdjęciach widać praktycznie tylko szum. Tymczasem ze zdjęcia wykonanego Canonem 50D przy czułości ISO 200 udało się odzyskać nieco szczegółów, a przy ISO 1600 widać jeszcze ich delikatne ślady.

W tabeli poniżej pokazujemy efekty przyciemniania jasnych partii obrazu.

ISO 200
	0 EV	−4 EV
E-PL3
50D
ISO 1600
E-PL3
50D

W tej kategorii oba aparaty wypadają bardzo podobnie i trudno jednoznacznie orzec, który z nich poradził sobie lepiej w tej sytuacji.