Patrząc więc na najdroższy asortyment obecny w naszym teście (klasa 3000 zł i powyżej) wielkie trio może na swoich plecach czuć oddech takich modeli jak Bushnell Elite, Bynolyt Albatross, Kahles, Meopta Meostar, Nikon HG, Nikon SE i Opticron Oasis.

Wyniki naszego testu wyraźnie pokazują, kto może czuć się tutaj zwycięzcą, a kto przegranym. Do pierwszej grupy należy zaliczyć niewątpliwie oba Nikony - droższy i ciut lepszy dachowy HG i tańszy porropryzmatyczny SE. W zasadzie gdyby nie minimalna odległość ostrzenia - parametr bardzo ważny dla ornitologów - trudno by znaleźć argumenty przemawiające za HG w stosunku do SE. Znów potwierdza się stara zasada, pokazująca, że prosty i wydajny system Porro jest w stanie skutecznie rywalizować ze znacznie droższymi konkurentami dachowymi. Jeśli dołożymy do tego klasyczny i gustowny wygląd oraz pewność uchwytu Nikon 10x42 SE będzie jedną z najciekawszych propozycji na rynku (znacznie przewyższającą jakością porropryzmatyczny model Habicht Swarovskiego!). W tym przypadku musimy jednak zaakceptować ponad 3 metrową odległość minimalnej ostrości. Tutaj odzywa się czysta fizyka. Odległość obiektywów w systemie Porro jest na tyle duża, że prosta trygonometria pokazuje nam poważne problemy z uzyskaniem zbieżnego obrazu dla odległości wyraźnie mniejszych od 2.5 metra. Gdy nam to nie odpowiada, Nikon oferuje nam równie świetny i nie ustępujący niczym wielkiej trójce model 10x42 HG.

Kolejny zwycięzca to Bushnell Elite. Intrygujące jest to, że Bushnellowi udało się zrobić coś, na czym poległ Swarovski. Zmniejszenie wagi przy przejściu od serii SLC do EL, w przypadku tego austriackiego potentata, odbyło się kosztem jakości obrazu. Bushnell oferuje nam natomiast lornetkę, która praktycznie niczym nie ustępuje ELce, ma od niej większy o 1 mm obiektyw, większą wartość odstępu źrenicy, lepszą wartość odległości z której obraz jest ostry, a jednocześnie jest wyraźnie mniejsza, lżejsza i prawie dwa razy tańsza! Mówiąc brutalnie, wobec obecności na rynku Elitki, kupowanie ELki Swarovskiego straciło jakikolwiek sens.

Podobnie można zwątpić w sens zakupu Zeissa Conquest. Oba Nikony, Elite czy Bynolyt Albatross (kolejny instrument, który można traktować jako zwycięzcę, a jednocześnie najtańszy z całej tej grupy i o największym polu widzenia) dają nam lepszy wynik w teście, lepsze parametry w mniej więcej tej samej cenie.

Spośród pretendentów do tronu zdecydowanie swojej pozycji nie obroniły Kahles, Meopta i Opticron. Kahles za poważną wpadkę z kontrolą jakości związaną z obecnością brudu na optyce, który przystoi może bazarowej chińskiej tandecie, ale nie lornetce za 3000 zł. Meopta za żółty obraz rodem z poprzedniej epoki i poważną różnicę w transmisji pomiędzy jednym tubusem a drugim. Opticron zaś, jak na razie, próbuje walczyć z wielką trójką tylko ceną - ona jest bowiem do nich zbliżona, jakość już nie.