Przejdźmy teraz do opcji redukcji szumu, jakie oferuje NX300. W menu odnajdziemy funkcję redukcji szumu na wysokich ISO oraz redukcję szumu dla długich ekspozycji. W przypadku tej drugiej do wyboru mamy jedynie możliwość jej włączenia lub wyłączenia. Odszumianie wysokich czułości natomiast możemy kontrolować w trzech poziomach: redukcja niska, normalna lub wysoka. Teoretycznie odszumianie to można zupełnie wyłączyć, ale jak już wcześniej stwierdziliśmy, w praktyce jest ono zawsze obecne. Na szczęście, z tego co mogliśmy zaobserwować w poprzednim rozdziale, działa ono wyraźnie efektywniej i mniej destrukcyjnie niż w przypadku poprzednich modeli systemu NX. Zobaczmy zatem co daje włączenie opcji odszumiania wysokich czułości. W tabelce poniżej prezentujemy porównanie intensywności procesu odszumiania dla poszczególnych opcji, na zdjęciach wykonanych na trzech najwyższych czułościach.

ISO 6400
Odszumianie wyłączone
Odszumianie niskie
Odszumianie normalne
Odszumianie wysokie
ISO 12800
Odszumianie wyłączone
Odszumianie niskie
Odszumianie normalne
Odszumianie wysokie
ISO 25600
Odszumianie wyłączone
Odszumianie niskie
Odszumianie normalne
Odszumianie wysokie

Trzeba przyznać, że odszumianie w NX300 działa naprawdę przyzwoicie. Na czułościach ISO 6400 i 12800 kolejne poziomy intensywności w zauważalny sposób redukują szum w coraz większym stopniu. Widać ponadto, że stopniowanie intensywności tego procesu jest dość płynne. Co prawda w efekcie spada też szczegółowość obrazu, jednak nie zauważamy drastycznej degradacji pod tym względem. Śmiało można powiedzieć, że w tej kwestii NX300 spisuje się wyraźnie lepiej od swoich starszych braci. Dla ISO 25600 natomiast nawet przy teoretycznie wyłączonym odszumianiu zdjęcia wyglądają raczej kiepsko, a kolejne poziomy odszumiania nie poprawiają tej sytuacji. Można zatem uznać, że użyteczność tej czułości jest wątpliwa.

Przyjrzyjmy się teraz zdjęciom zapisanym w surowym formacie. RAW-y z NX300 wywołaliśmy programem dcraw i zapisaliśmy jako 24-bitowe TIFF-y. Podobnie jak w poprzednim rozdziale, dla porównania prezentujemy zdjęcia z aparatów Sony NEX-5R oraz Canon EOS M. Na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne aktualnie w naszej bazie.

W pierwszej kolejności warto zwrócić uwagę na to, że artefakty (w tym kolorowe obwódki ciemnych konturów) które obserwowaliśmy na zdjęciach tablicy do pomiarów rozdzielczości, widoczne są także na zdjęciach scenki (najwyraźniej widać je przy niskim ISO na lewym wycinku). Jeżeli chodzi o poziom szumu na surowych plikach, to w tej kwestii testowany aparat zachowuje się bardzo podobnie w stosunku do zaprezentowanych bezlusterkowców konkurencji. W zasadzie wszystkie trzy aparaty prezentują pod tym względem wyrównany poziom niemal w całym zakresie czułości. Wydaje się, że nawet przy ISO 12800 różnice są naprawdę minimalne, a wyłonienie faworyta jest w zasadzie bardzo trudne. Dopiero przy najwyższym ISO 25600 można pokusić się o stwierdzenie, że NX300 wypada najsłabiej, aczkolwiek różnica w stosunku do pozostałych jest raczej niewielka.

Sprawdźmy teraz jak nasza wizualna ocena przekłada się na konkretne liczby. Wyniki naszych pomiarów poziomu szumu na surowych zdjęciach tablicy Kodaka Q-13, przekonwertowanych wcześniej do 24-bitowych TIFF-ów prezentujemy na poniższym wykresie.

Jeśli porównamy powyższy wykres z analogicznymi z testów NEX-5R i EOS‑a M zauważymy, że pomiary są zgodne z naszymi wcześniejszymi obserwacjami. Co prawda na wysokich czułościach można zauważyć pewne różnice, jednak biorąc pod uwagę cały zakres w jakim rozkładają się poszczególne składowe szumu dla konkretnych czułości, to różnice okazują się naprawdę nieduże. Nawet przy najwyższej czułości nie są one na tyle wyraźne by uznać NX300 jako najsłabszego w tym przypadku.

Bardzo podobnie w tej kategorii testowany aparat wypada w stosunku do poprzednio testowanego bezlusterkowca Samsunga, czyli modelu NX20. Porównując wykresy dla obu aparatów zauważymy, że szum utrzymuje się w nich na podobnym poziomie w zasadzie w całym zakresie czułości. Ewentualne różnice są naprawdę niewielkie i nawet na najwyższych ISO raczej nie przekraczają 1 punktu procentowego.

Tradycyjnie na koniec części dotyczącej szumu na surowych plikach prezentujemy również wykres przedstawiający pomiary przeprowadzone na RAW-ach przekonwertowanych do 48-bitowych TIFF-ów. Wyniki te potwierdzają wnioski wyciągnięte przez nas do tej pory.

Darki

W przypadku Samsunga NX300, podobnie zresztą jak w modelach NX200 i NX20, nie udało nam się niestety przeprowadzić typowego testu darków. Okazało się bowiem, że w trybie Bulb po wykonaniu zdjęcia aparat sam wykonuje darka i automatycznie go odejmuje. W NX300 najdłuższy dostępny czas otwarcia migawki (poza trybem Bulb) wynosi 30 sekund. Tak samo jak poprzednio zdecydowaliśmy się zatem na wykorzystanie go i wykonanie ekspozycji bez dopływu światła na trzech najwyższych czułościach. Tak otrzymane zdjęcia w formacie RAW wywołaliśmy programem dcraw do postaci czarnobiałej bez interpolacji. Uzyskane w ten sposób pliki TIFF przekonwertowaliśmy do formatu GIF, dobierając zakres w taki sposób, aby najlepiej zobrazować generujący się na matrycy szum. W przypadku NX300 zakres ten wynosi od 0 do 127. Identyczny zakres został również odłożony na poziomej osi histogramów wykonanych na podstawie surowych plików. Maksymalne wartości na osi pionowej wynoszą 500 tysięcy zliczeń.

RAW
ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
6400
12800
25600

Darki 30-sekundowe nie pokazują tyle, ile mogłyby pokazać darki 3-minutowe. Pewne informacje można jednak w ten sposób uzyskać. Po pierwsze, widać na podstawie histogramów oraz statystyki przedstawionej poniżej w tabelce, że mamy do czynienia z częściową redukcją sygnału. Na wykresach można zaobserwować, że rozkład został wyraźnie obcięty z lewej strony, a średnie wartości sygnału są mniejsze niż odchylenia standardowe. Po drugie, na miniaturkach darków zaprezentowanych powyżej można zauważyć pewne niejednorodności w rozkładzie szumu. Po pierwsze widać jaśniejszą (dość sporą) plamę w lewym dolnym obszarze kadru. Dodatkowo prawy brzeg kadru jest nieznaczenie jaśniejszy.

Wspomniane niejednorodności daje się również zauważyć na zdjęciach zapisanych w formacie JPEG.

JPEG
ISO	Dark Frame	Crop
6400
12800
25600