Tokina AT-X 116 PRO DX II AF 11-16 mm f/2.8 - test obiektywu
7. Koma, astygmatyzm i bokeh
Szczerze mówiąc wynik tutaj uzyskany jest dla mnie miłym zaskoczeniem, bo wersja nr 1 poczynała sobie zauważalnie gorzej.
Jak już wspomnieliśmy w rozdziale dotyczącym aberracji chromatycznej, ocena astygmatyzmu nie jest łatwa. Formalnie, średnia różnica pomiędzy poziomymi i pionowymi wartościami funkcji MTF50 wynosi 6.5%. Ze względu na to, że swoją kontrybucję do tej wartości ma także poprzeczna aberracja chromatyczna, trzeba ją traktować jako górne ograniczenie astygmatyzmu. A ponieważ wartości do 5% uznajemy za małe, możemy powiedzieć, że testowany obiektyw koryguje astygmatyzm prawidłowo.
Jeśli chodzi o wygląd pozaogniskowych obrazów, to trudno tutaj o zachwyty. W swoim centrum krążki światła są wyraźnie ciemniejsze (ma to związek ze wspominaną aberracją sferyczną), a w rogach kadru są zniekształcone i obdarzone wyraźnie jaśniejszymi krawędziami. Warto jednak nadmienić, że ich kształt jest owalny ale nie pościnany, co oznacza że winietowanie pochodzi głównie od optyki, a nie od przeszkód mechanicznych.
Nie mamy tutaj więc powodów do narzekań, tym bardziej że w tego typu instrumentach uzyskanie wyraźnie zaakcentowanych i dużych obszarów nieostrości jest trudne.
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.