Mimo faktu, że XF10 posiada na wyposażeniu matrycę formatu APS-C i stosunkowo jasny obiektyw, to jest rozmiarów wręcz kieszonkowych – 112.5×64.4×41.0 mm – i waży zaledwie 279 g (z baterią i kartą pamięci). Jego obecność we wszelkiego rodzaju podróżach nie powinna zatem wadzić. Rozmiar aparatu najlepiej oddaje poniższe porównanie z X-E2s.

----- R E K L A M A -----

Mimo małych wymiarów, aparatu nie można nazwać źle wykonanym – wręcz przeciwnie. Z trudem doszukamy się na korpusie elementów plastikowych. Taki jest jedynie dżojstik oraz obie klapki. W tym miejscu warto zaznaczyć, że XF10 nie jest uszczelniany. Do spasowania poszczególnych elementów nie mamy większych zastrzeżeń, poza jednym szczegółem – na dolnym łączeniu tylna część obudowy nieco wystaje ponad przednią, przez co powierzchnia nie jest idealnie gładka. Sytuacja ta miała miejsce w dwóch egzemplarzach, które mieliśmy w rękach, zatem nie jest to przypadek.

Obiektyw

Obiektyw zastosowany w XF10 to ta sama konstrukcja, której użyto w X70, o ogniskowej 18.5 mm (ekwiwalent 28 mm dla pełnej klatki) i światłosile f/2.8. Składa się on z 7 elementów ułożonych w 5 grupach, w tym 2 elementów asferycznych. Zastosowano również powłoki antyrefleksyjne Super EBC, a wewnątrz konstrukcji optycznej znajduje się 9-listkowa przysłona. Obiektyw jest też wyposażony w migawkę centralną. W XF10 nie znajdziemy funkcji stabilizacji obrazu.

W celu zabezpieczenia przedniej soczewki podczas transportu producent użył specjalnego dekielka nasuwanego na obiektyw. Niestety, obiektyw, w przeciwieństwie do kompaktu X70, nie posiada gwintu, w efekcie czego nie będziemy w stanie nakręcić ani filtrów, ani konwertera szerokokątnego.

18.5 mm (ekwiwalent 28 mm)

Aparat posiada funkcję powiększenia cyfrowego – w menu odnajdziemy pozycję cyfrowego telekonwertera umożliwiającą wybranie ekwiwalentów 35 oraz 50 mm. Oczywiście funkcja ta nie działa przy rejestracji plików RAW i polega na wycięciu odpowiedniej części obrazu i skalowaniu w górę.

ekwiwalent 35 mm

ekwiwalent 50 mm

XF10 nie oferuje użytkownikom dedykowanego trybu makro. Pozwala robić zdjęcia z odległości 10 cm od przedniej soczewki, dzięki czemu możemy fotografować motywy w skali odwzorowania 1:4. Gdy weźmiemy pod uwagę współczynnik krotności ogniskowej matrycy równy 1.5 – realne powiększenia obrazu w tym trybie, odniesione do formatu małoobrazkowego, wynosi 1:2.7.

Elementy sterowania

Własnie w tym aspekcie zaszły największe zmiany względem X70. Zobaczmy zatem, jak rozkład kontrolerów prezentuje się w testowanym kompakcie.

Na przodzie zaszła w zasadzie tylko jedna, ale istotna zmiana – stracilliśmy przełącznik trybów focusa. Teraz, aby przełączać pomiędzy ostrzeniem manualnym, ciągłym lub pojedynczym, musimy dostać się do menu lub wykorzystać dedykowany przycisk wirtualny na ekranie LCD.

Górna ściana została mocno przebudowana. Producent postawił zatem na rozwiązania, które niekoniecznie kojarzą się z systemem X. Zabrakło koła czasów naświetlania i kompensacji ekspozycji, a w ich miejsce w aparacie znalazło się klasyczne koło trybów oraz koło sterujące. Przycisk migawki nie jest otoczony włącznikiem, lecz rolką sterującą – włącznik w XF10 ma postać przycisku. W aparacie na próżno szukać również gorącej stopki, bo jej po prostu nie ma. W jej miejsce umieszczono programowalny przycisk Fn.

Powyżej niego umieszczono jeszcze mikrofon stereofoniczny.

Gruntowną przebudowę przeszedł również tył aparatu. Jego aktualny wygląd może się nieco kojarzyć z aparatem X-E3. Zamiast wybieraka kierunkowego mamy zatem dżojstik, pod którym znajdziemy przyciski Menu/OK oraz Disp Back. Przy wypustce na kciuk umieszczono jeszcze guzik odpowiadający za przywołanie menu szybkiego Q oraz nieoznaczony przycisk, którego domyślną funkcją jest podgląd ostrości (przybliżenie kadru) – niestety, nie wiedzieć czemu, funkcja ta nie działa w trybie manualnego ustawiania ostrości, gdzie jest najbardziej potrzebna…

U góry ekranu znajdziemy jeszcze dwa guziki – z symbolem kosz oraz uruchamiający tryb odtwarzania zdjęć.

Warto podkreślić również obecność trzech przycisków wirtualnych po prawej stronie ekranu. Pierwszy z nich obsługuje sposób dotykowej obsługi AF, drugi – symulacje filmu, a trzeci tryb ustawiania ostrości.

Zasilanie i złącza

Fujifilm XF10 jest zasilany akumulatorem litowo-jonowym NP-95 o pojemności 1700 mAh i napięciu 3.6 V. Jego wydajność według specyfikacji umożliwia zrobienie ok. 330 zdjęć – nam udawało się zrobić 400 zdjęć na jednym ładowaniu. Co istotne – kompakt możemy ładować przez USB. W menu możemy wybrać, czy aparat ma preferować wyższą wydajność, czy też energooszczędność. Opcja ta największy wpływ ma na czas wybudzenia z uśpienia i pracę autofokusu. W komorze baterii jest miejsce na zainstalowanie karty pamięci standardu Secure Digital (SD, SDHC i SDXC).

Na prawej ściance aparatu, pod zabezpieczającą klapką, znajdują się porty micro HDMI oraz micro USB. Dostrzec także możemy gniazdo mikrofonu lub wężyka spustowego.

W zestawie z aparatem dostajemy zasilacz USB o oznaczeniu AC-5VF, który pozwala naładować akumulator (przy użyciu portu USB aparatu) w czasie około 4 h – ten dość długi czas wymusi zapewne szybkie wyposażenie się w zapasowy akumulator. Możemy także zaopatrzyć się w zewnętrzną ładowarkę (BC-65N), która dostępna jest jako opcjonalne akcesorium.

Wyświetlacz

Fujifilm XF10 został wyposażony w stały wyświetlacz LCD TFT o przekątnej 3 cali i rozdzielczości 1.04 miliona punktów.

Jakość wyświetlanego obrazu jest bardzo dobra, również przy pracy w słońcu lub kontrastowym oświetleniu.

Aby zapewnić najlepsze oddanie kolorów w różnych warunkach oświetleniowych, możemy regulować jasność wyświetlacza w zakresie od −5 do +5. Niestety, nie ma trybu, w który wyposażony był X70, czyli „Tryb słoneczny dzień”.