Fujifilm XF10 pozwala na zapis plików w następujących proporcjach i rozmiarach obrazu:

• 3:2
  • Duży (L) – 6000×4000 pikseli,
  • Średni (M) – 4240×2832 pikseli,
  • Mały (S) – 3008×2000 pikseli,
• 16:9
  • Duży (L) – 6000×3376pikseli,
  • Średni (M) – 4240×2384 pikseli,
  • Mały (S) – 3008×1688 pikseli,
• 1:1
  • Duży (L) – 4000×4000 pikseli,
  • Średni (M) – 2832×2832 pikseli,
  • Mały (S) – 1688×1688 pikseli

oraz w następujących formatach:

• JPEG (EXIF 2.3, DPOF, DCF) w jakości Fine oraz Normal.
• RAW,
• RAW+JPEG.

Dostępne są następujące opcje kliszy oraz filtrów konwersyjnych:

• Provia/Standard – standardowa kolorystyka,
• Velvia/Vivid – wzmocnione kolory przydatne przy fotografii krajobrazowej,
• Astia/Soft – profil dedykowany do fotografii portretowej,
• Classic Chrome – miękkie barwy i zwiększony kontrast partii w cieniu,
• PRO Neg Hi – bardziej kontrastowy od PRO Neg Std, dedykowany do ogólnie pojętej fotografii,
• PRO Neg Std – zmiękczona kolorystyka z uwydatnionymi barwami skóry, dedykowany do fotografii portretowej,
• Czarno-biała,
• Czarno-biała z filtrem żółtym,
• Czarno-biała z filtrem czerwonym,
• Czarno-biała z filtrem zielonym,
• Sepia.

Niestety, w aparacie zabrakło najnowszej symulacji Eterna.

----- R E K L A M A -----

Standardowo postanowiliśmy przetestować zasięg działania opcji wyostrzania i odszumiania zdjęć. W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości i zapisywanych przy zastosowaniu odszumiania dla wysokich wartości ISO.

ISO 12800
Odszumianie −2
Odszumianie 0
Odszumianie +2
ISO 25600
Odszumianie −2
Odszumianie 0
Odszumianie +2

Znakomite efekty zapewnia nastawa „−2” – kompensowany jest szum kolorowy przy zachowaniu wysokiej szczegółowości zdjęcia, a na zdjęciu znajduje się jedynie przyjemne dla oka ziarno. Zwiększenie do „0” oraz „+2” odbywa się już kosztem szczegółów.

Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.

Ostrość −2
Ostrość 0
Ostrość +2

Już przy nastawie „−2” widać, że obraz jest lekko wyostrzony. Jeżeli chcemy umieszczać zdjęcia na platformach społecznościowych, dobrym pomysłem może być używanie nastawy „0”. Przy „+2” zastosowane wyostrzanie jest już jednak za mocne.

Balans bieli

W XF10 znajdziemy następujące ustawienia dotyczące balansu bieli:

• Auto,
• Ustawienia własne według wzorca,
• Temperatura barwowa (od 2500K do 10000K),
• Dzień słoneczny,
• Cień,
• Świetlówka (3 rodzaje),
• Światło żarówki,
• Po wodą.

Do ustawiania konkretnego trybu balansu bieli służy dolny przycisk kierunkowy. Wybranie trybu skutkuje pojawieniem się ekranu korygowania balansu bieli w 2 osiach: czerwony–turkusowy i niebieski–żółty. W każdej z osi regulacja może odbywać się w zakresie od −9 do +9.

Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (średnie odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim aparat ocenił barwę) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich przetestowanych ustawień balansu bieli.

Światło	Balans bieli	dC	S [%]
Słoneczny dzień	Auto	6.35	105.5%
Słoneczny dzień	Słoneczny dzień	6.1	103.6%
3000K	Auto	15.4	123.1%
3000K	Żarówki	10.4	1056%
3000K	3000K	9.39	105.9%
5500K	Auto	5.64	109.0%
5500K	5600K	13.6	121.2
Lampa błyskowa	auto	6.38	108.2%

W przypadku światła słonecznego, lampy błyskowej oraz 5500K automatyka aparatu radzi sobie dobrze. Gorzej jest przy świetle żarowym, aczkolwiek część błędu uda nam się zniwelować, korzystając z dedykowanej nastawy lub ustawiając temperaturę barwową ręcznie.

Jeżeli chodzi o nasycenie barw, to wszystkie kombinacje charakteryzują się jego wartością większą niż 100%.

Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.

Światło Balans bieli	Tablica kolorów	Przestrzeń kolorów Lab
Światło: słońce Balans bieli: Auto
Światło: słońce Balans bieli: Słońce
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: Auto
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: żarówka
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: 3000K
Światło: 5500K Balans bieli: Auto
Światło: 5500K Balans bieli: 5600:
Światło: 5500K Balans bieli: 5600:
Światło: 5500K Balans bieli: 5600:
Światło: Lampa błyskowa Balans bieli: auto:

Szum w plikach JPEG

Pomiar szumów wykonujemy na zdjęciach tablicy Kodak Q-14, korzystając z programu Imatest. Poniżej przedstawiamy wyniki dla plików JPEG:

Widać, że redukcja zaszumienia występuje już ponad czułością ISO 400, a swoją siłę zwiększa od ISO 3200, gdzie kompensowane są dodatkowo wszystkie składowe. Do ISO 3200 włącznie wartość składowej luminancji nie przekracza 1%. Czułości ISO 100 oraz 25600 i 51200 to wartości rozszerzone i możemy ich używać tylko w JPEG-ach.

Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu. Do porównania wybraliśmy Canona G1 X Mark III, gdyż jest to stosunkowo nowy aparat z matrycą APS-C oraz Nikona Coolpixa A, który posiada obiektyw o tej samej ogniskowej – warto jednak wspomnieć, że kompakt ten pochodzi z 2013 roku i nie doczekał się jeszcze swojej drugiej wersji.

By porównać uzyskane próbki z innymi aparatami, należy wybrać z rozwijanych list odpowiednie modele oraz zaznaczyć czułość, dla której mają być podane wyniki. W efekcie poniższa tabelka zostanie zaktualizowana nowymi wycinkami scenki testowej.

Jeżeli chodzi o zaszumienie i szczegółowość zdjęć na wyższych czułościach, wydaje się, że przodują tutaj aparaty Canona i Fujifilm. Nie można się jednak temu dziwić – Coolpix A to aparat zaprezentowany 5 lat temu, a od tego czasu w projektowaniu i produkcji matryc wiele się zmieniło. Zdjęcie z G1 X Mark III wydaje się jednocześnie najbardziej miękkie – powodem jest fakt, że Canon, przy najniższym parametrze wyostrzania rzeczywiście go nie stosuje.