Panasonic Leica DG Vario-Elmarit 8-18 mm f/2.8-4 ASPH. - test obiektywu
6. Dystorsja
| Olympus E-M5 II, JPEG, 8 mm | |||
|
|||
| Olympus E-M5 II, JPEG, 10 mm | |||
|
|||
| Olympus E-M5 II, JPEG, 13 mm | |||
|
|||
| Olympus E-M5 II, JPEG, 18 mm | |||
|
|||
Na najkrótszej ogniskowej mamy do czynienia z „beczką” o wartości −1.59%. Na 10 mm zmniejsza się ona do niezauważalnego poziomu −0.37%. Na 13 mm wciąż mamy zniekształcenia beczkowe, choć w granicach błędów pomiarowych są one zgodne z zerem (formalna wartość −0.14%). Zniekształcenia poduszkowe, także znikome, bo wynoszące +0.32, możemy obserwować dopiero dla maksymalnej ogniskowej.
Po przejściu do plików RAW sytuacja zmienia się dramatycznie. Widać do wyraźnie na poniższych zdjęciach.
| Olympus E-M5 II, RAW, 8 mm | |||
|
|||
| Olympus E-M5 II, RAW, 10 mm | |||
|
|||
| Olympus E-M5 II, RAW, 13 mm | |||
|
|||
| Olympus E-M5 II, JPEG, 18 mm | |||
|
|||
Na 8 mm dystorsja jest ogromna. Mamy do czynienia z beczką o wartości aż −6.59%. Oczywiście można ją skorygować, ale niesie to za sobą pewne koszta. Po pierwsze, przycinamy pole widzenia. Jest to problem mniejszy niż mogłoby się wydawać, bo na szczęście producenci optyki Mikro 4/3 podają swoje pola widzenia już po skorygowaniu dystorsji. Większym problemem jest jednak inny efekt.
 |
Niestety dystorsja Panaleiki 8–18 mm dość wolno maleje wraz ze zwiększaniem ogniskowej. Na 10 mm mamy do czynienia z wciąż wysokim poziomem −4.51%. Zniekształcenia beczkowe daje się także zauważyć dla ogniskowej 13 mm, gdzie sięgają one −1.68%. Dopiero na 18 mm mamy do czynienia z minimalną „poduszką” o wartości +0.32%.
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.