Panasonic Leica DG Elmarit 200 mm f/2.8 POWER O.I.S. - test obiektywu
8. Winietowanie
| Olympus E-M5 II, 200 mm, f/2.8 | Olympus E-M5 II, 200 mm, f/4.0 |
|
|
Winietowanie można próbować dojrzeć jedynie na maksymalnym otworze względnym, gdzie wynosi ono 20% (−0.66 EV). Problem znika praktycznie całkowicie dla przysłon f/4.0 i f/5.6, gdzie uzyskane przez nas wyniki to odpowiednio 11% (−0.35 EV) i 4% (−0.11 EV).
Zobaczmy teraz, jak sytuacja zmienia się po podłączeniu telekonwertera. Odpowiednie zdjęcia prezentujemy poniżej.
| Olympus E-M5 II, 280 mm (TC), f/4.0 | Olympus E-M5 II, 280 mm (TC), f/5.6 |
|
|
Tutaj jest jeszcze lepiej. Już na maksymalnym otworze względnym możemy mieć poważne problemy z dojrzeniem winietowania, bo sięga tam ono tylko 11% (−0.34 EV). Po przymknięciu przysłony do f/5.6 winietowanie spada do symbolicznego poziomu 3% (−0.08 EV).
Warto dodać, że powyższe wyniki, prezentowane w oparciu o analizę plików JPEG, są identyczne do tych, które uzyskaliśmy na plikach RAW. Maksymalna różnica jaką odnotowaliśmy pomiędzy tymi formatami to tylko 1%.
| Olympus O-MD E-M5 II, JPEG, 200 mm, f/2.8 |
 |
| Olympus O-MD E-M5 II, JPEG, 280 mm (TC), f/4.0 |
 |
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.