Pole widzenia

Obiektyw rektalinearny o ogniskowej 15 mm, na matrycy APS-C/DX, powinien dawać kąt widzenia wynoszący 86.8 stopnia. W specyfikacji tego modelu znajdziemy jednak trochę mniejszą wartość pola sięgającą 84.9 stopnia, co sugeruje, że rzeczywista ogniskowa testowanego Viltroksa może leżeć pomiędzy 15 i 16 mm.

Zdecydowaliśmy się sprawdzić, ile owo pole wynosi w rzeczywistości. W tym celu wykonaliśmy zdjęcia gwiaździstego nieba fotografując je na nieskorygowanych o dystorsję plikach JPEG oraz na wywołanych neutralnym oprogramowaniem plikach RAW. Następnie dokonaliśmy transformacji układu pikseli (X,Y) do układu równikowego (rektascencja i deklinacja) opisującego położenia gwiazd na niebie. Dzięki temu mogliśmy bardzo dokładnie wyznaczyć pole widzenia obiektywu, i to tak jak należy, czyli dla promieni padających z nieskończoności.

W przypadku pliku JPEG transformacja została oparta o pozycje 159 gwiazd równomiernie rozłożonych na całym obrazku. Średni błąd dopasowania siatki współrzędnych wyniósł 4 minuty i 15 sekund łuku. Uzyskany przez nas wynik, dotyczący kąta widzenia, to 84.87 stopnia z błędem nieprzekraczającym 0.05 stopnia. Ten rezultat jest więc idealnie zgodny z wartością podaną w specyfikacji.

W systemie Fujifilm RAW-y zawsze obejmują trochę większe pole widzenia niż JPEGi. Tutaj transformację oparliśmy o pozycje 191 gwiazd, a błąd dopasowania siatki sięgał 3 minut i 57 sekund łuku. Pole widzenia faktycznie okazało się trochę większe, bo uzyskaliśmy tutaj rezultat 85.08 stopnia z błędem poniżej 0.04 stopnia.

Dystorsja

Jeśli chodzi o dystorsję, to spory kąt widzenia, małe rozmiary oraz przystępna cena sugerowały, że producent poszuka tutaj oszczędności i odpuści sobie korygowanie tej wady. Viltrox jednak znów nas mile zaskoczył, bo nie pozostawił wszystkiego oprogramowaniu aparatu i zdecydował się trochę powalczyć optyką obiektywu.

W przypadku pliku JPEG pomiar uśredniony na całym obrazu dał wynik -1.12%. Jak na oferowany kąt widzenia, jest on naprawdę bardzo umiarkowany. Warto jednak zwrócić uwagę, że został on zmniejszony poprzez wprowadzenie zauważalnej dystorsji falistej. Gdy ograniczymy się z pomiarami do obszaru wewnątrz znaczników 1:1, dystorsja wrośnie do poziomu -2.59%. To już trochę bardziej uciążliwa wartość, ale przecież nie będziemy mieli problemów, że podać całą masę przykładów obiektywów droższych i dających mniejsze kąty widzenia, które pokazywały tutaj wyraźnie gorsze osiągi.

Warto jeszcze dodać, że na posiadającym trochę większe pole widzenia pliku RAW dystorsja uśredniona na całym obrazku jest trochę mniejsza i sięga -1.06%. To efekt tego, że do wyniku ma teraz większy wkład obszar, gdzie odgięcie krzywych w drugą stronę, związane z dystorsją falistą, jest większe. Potwierdza to fakt, że pomiar wewnątrz znaczników 1:1 daje tutaj rezultat -2.56%, a więc w granicach błędów pomiarowych taki sam jak na JPEG-ach.

Fujifilm X-T2, 15 mm, JPEG

Fujifilm X-T2, 15 mm, RAW