Niniejsza tabela prezentuje zestawienie obiektywów klasy 100–400 mm dostępnych obecnie na rynku. Warto zauważyć, że większość z nich to instrumenty pełnoklatkowe, wyjątkiem jest Fujinon przeznaczony do matryc APS-C oraz PanaLeica oferowana z bagnetem Mikro 4/3.

Olympus 100–400 mm, mając razem z Sigmą najgorsze światło i będąc oferowany na najmniejszą matrycę, powinien nas zaskakiwać małą wagą i gabarytami. Nic takiego się jednak nie dzieje. Jest on wyraźnie cięższy od PanaLeiki i waży praktycznie tyle samo, co pełnoklatkowe konstrukcje Sigmy i Tamrona. Cała trójka wspomnianych przed chwilą obiektywów jest też od niego mniejsza.

Omawiany obiektyw nie wyróżnia się też minimalnym dystansem ustawiania ostrości. Wynik 1.3 metra stawia go za Canonem, Sony i Sigmą, choć trzeba wyraźnie zaznaczyć, że u Olympusa jest on utrzymywany do maksymalnej ogniskowej. Patrząc więc na suche parametry, nie widać, żeby Olympus był w stanie zaoferować nam dużo więcej niż konkurencja.

----- R E K L A M A -----

PROMOCJA SONY - 50% RABATU NA OBIEKTYW!

Sony A7 IV + 50/1.8 FE

13146 zł 12722 zł

Sony A7 III + 24-70/4 ZA FE OSS

10822 zł 9410 zł

Sony A7 IV + 24-70/4 FE ZA OSS

15122 zł 13710 zł

Sony A7 III + 50/1.8 FE

8846 zł 8422 zł

Na powyższym zdjęciu Olympus 100–400 mm stoi obok swojego systemowego brata, czyli modelu M.Zuiko Digital 12–40 mm f/2.8 ED PRO.

Olympus 100–400 mm f/5.0–6.3 IS ED MSC rozpoczyna się metalowym bagnetem, który otacza czarny fragment obudowy, w który wtopione są styki i napis „Made in Japan”. Trochę głębiej, w pełnej okazałości, ukazuje nam się wnętrze tubusu. Możemy je oglądać bez problemów, bo niewielka, tylna soczewka znajduje się na głębokości około 3.5 cm, gdy ogniskowa jest ustawiona na 100 mm i aż 8 cm, gdy przechodzimy do 400 mm. Zaglądając do środka widzimy sporo elementów obudowy i elektroniki – o pełnej szczelności i wzorowym wyczernieniu nie może być więc mowy. Choć trzeba zaznaczyć, że sam tubus jest czarny i matowy.

Właściwy korpus rozpoczyna zaczyna się nieruchomym, pokrytym czarnym tworzywem sztucznym oraz poszerzającym się pierścieniem, na którym znajdziemy numer seryjny obiektywu, czerwoną kropkę ułatwiającą mocowanie obiektywu do aparatu, napis „SPLASH PROOF”, który informuje nas o bryzgoszczelności instrumentu, a także informację o zakresie ustawiania ostrości (1.3m/4.26ft–∞).

Kolejny element to czarny i metalowy pierścień, na którym możemy zamocować solidny i także metalowy łącznik statywowy. Idąc dalej mamy stosunkowo gładki tubus, po którego lewej stronie umieszczono przełączniki zakresu pracy autofokusa (1.3–6 m, 1.3–∞ i 6m–∞), stabilizacji (IS ON/OFF) oraz służący do wyboru trybu pracy mechanizmu ustawiającego ostrość (AF/MF). Po przeciwnej stronie tubusu mamy jeszcze przełącznik LOCK, służący do blokowania pozycji zooma. Trzeba jednak przyznać, że nawet silne potrząsanie obiektywem skierowanym do dołu nie powoduje samoczynnego wysunięcia się tubusu z przednim układem soczewek.

Największą częścią obiektywu jest pierścień do zmiany ogniskowej, który ma aż 62 mm szerokości. Jego większą część zajmuje wygodne w uchwycie karbowanie. Pod nim pierścień jest gładki, a nad nim znajdują się znaczniki ogniskowych dla wartości 100, 150, 200, 300 i 400 mm.

Idąc dalej natrafiamy na wąski pierścień, na którym znajduje się napis z nazwą i parametrami obiektywu. Przechodzi on dość płynnie w karbowany i mający 19 mm pierścień do manualnego ustawiania ostrości. Pracuje on z przełożeniem elektronicznym, jednocześnie płynnie i z dość niewielkim, ale wciąż w pełni akceptowalnym oporem. Pełen zakres jego pracy zależy od prędkości obrotu. Gdy kręcimy nim szybko, pełen zakres odległości jesteśmy w stanie zmieścić w kącie niespełna 90 stopni, gdy natomiast kręcimy wolno, możemy uzyskać większą precyzję, bo kąt ten zwiększa się do ponad 200 stopni.

Kolejna część to srebrno-niebieski i nieruchomy pierścień, który kończy właściwą część obiektywu. Dalej znajdziemy przedni układ soczewek, który wraz ze wzrostem ogniskowej wysuwa się na jednolitym i wykonanym z tworzywa sztucznego tubusie. Rozmiar obiektywu rośnie wtedy o 62 mm.

Przednia soczewka Olympusa 100–400 mm ma średnicę 61 mm, jest otoczona fragmentem obudowy zawierającym nazwę i parametry obiektywu, nierotującym mocowaniem filtrów o średnicy 72 mm oraz bagnetem do mocowania dołączanej w zestawie osłony przeciwsłonecznej.

Ogólnie obiektyw sprawia solidne wrażenie, choć wydaje się, że ustępuje on jakością zastosowanych materiałów takim instrumentom, jak choćby Canon EF 100–400 mm f/4.5–5.6L IS II USM.