Canon EF 35 mm f/1.4L USM - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna
Efekt ten łatwo zrozumieć jeśli zastanowimy się nad sposobem powstawania
aberracji chromatycznej oraz nad jednostkami, którymi w naszych testach
wyrażamy wartość tej wady. Otóż gdy piksele są większe, aberracja
chromatyczna jest trudniejsza do zarejestrowania, a dodatkowo w naszych
metodach jest ona mierzona poprzez określenie wielkości obszaru,
wyrażonego w pikselach, pomiędzy przebiegiem rozdzielczości dla barwy
niebieskiej, a barwy czerwonej. Gdy piksele są większe, w tym samym
obszarze mieści się ich mniej - stąd mniejszy wynik i konieczność
przedefiniowania skali. Na szczęście, pełnoklatkowy EOS 1Ds Mark III ma
dokładnie taką samą gęstość pikseli jak 20D i to on jest naturalnym
kandydatem na pomiary obiektywów pełnoklatkowych. Zastosowanie tej
lustrzanki spowoduje brak konieczności przeliczania zarówno wartości
MTF-ów jak i wartości aberracji chromatycznej. Pytanie tylko kiedy nas
będzie stać na taki zakup, ale to już zupełnie inna historia...
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.