Canon EF 400 mm f/4 DO IS II USM - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Poniższe zdjęcia pokazują wyraźnie, że testowany obiektyw nie ma prawie żadnych problemów z podłużną aberracją chromatyczną. Na maksymalnym otworze względnym, w dalekich nieostrościach, można próbować doszukać się lekkich zabarwień, ale po przymknięciu przysłony do f/5.6 nawet ten niewielki efekt zanika całkowicie.
Wartości poniżej 0.04% uznajemy za znikome, więc za korygowanie tej wady Canona EF 400 mm DO II możemy tylko chwalić.
Bardzo podobna sytuacja panuje po podłączeniu telekonwertera 1.4x.
Uzyskane wyniki wzrosły, ale bardzo nieznacznie i nadal trzymają się poziomu bliskiego 0.04%. Niezależnie więc czy używamy samego obiektywu, czy zestawu z telekonwerterem, poprzeczna aberracja chromatyczna nie będzie dla nas żadnym problemem.
Canon 5D III, RAW, 400 mm, f/4.0 | Canon 5D III, RAW, 400 mm, f/8.0 |
Aberracja sferyczna
Pierwsze zdjęcia w niniejszym rozdziale nie pokazują żadnego efektu „pływania” ogniska. Jak widać z poniższych wycinków, krążki uzyskane przed i za ogniskiem nie wyglądają identycznie. Różnice zdają się jednak wynikać nie tyle z obecności aberracji sferycznej, ale raczej ze względu na zastosowanie technologii DO. Nie mamy więc powodów by podejrzewać testowany obiektyw o poważne problemy z aberracją sferyczną, tym bardziej że obraz uzyskiwany na maksymalnym otworze względnym jest bardzo dobrej jakości, ma wysoki kontrast i nie charakteryzuje się „zamgleniem” typowym dla instrumentów ze źle skorygowanym tym typem wady optycznej.
Canon 5D III, 400 mm, f/4.0, przed | Canon 5D III, 400 mm, f/4.0, za |
Canon 5D III, 560 mm (TC), f/5.6, przed | Canon 5D III, 560 mm (TC), f/5.6, za |