Część z obiektywów Sigma oferuje tryby pracy definiowane przez użytkownika. Na ich obudowie można odnaleźć przełącznik, który pozwala wybrać ustawienia C1 i C2. Korzystając z USB Dock dla każdego z tych ustawień można zdefiniować niezależnie tryby szybkości działania autofokusa, zakresy pracy AF oraz tryby pracy optycznej stabilizacji obrazu. Ustawienie przełącznika w pozycji OFF oznacza korzystanie z fabrycznych nastaw producenta.

Definiowanie szybkości pracy systemu AF

----- R E K L A M A -----

RABATY DO 900zł NA OBIEKTYWY CANON

Canon 10-20/4 RF L IS STM CASHBACK 35...

19998 zł 18498 zł

Canon 15-30/4.5-6.3 RF IS STM CASHBAC...

2374 zł 2198 zł

Canon 100/2.8 RF L MACRO IS USM CASHB...

5998 zł 5698 zł

Canon 24/1.8 RF MACRO IS STM CASHBACK...

2498 zł 2248 zł

Raty 20x0%. Zostaw swój sprzęt w rozliczeniu.

Korzystając z sekcji Customization w programie Sigma Optimization Pro zaznaczamy opcję Customization Mode Setting, gdzie wybieramy tryb (C1 lub C2), pod który przypiszemy ustawianą właśnie funkcję. W opcjach szybkości pracy systemu AF (AF Speed Setting) odnajdziemy następujące pozycje do wyboru:

• priorytet szybkości (Motor’s drive speed-priority),
• szybkość standardowa (Standard),
• priorytet celności (Focus accuracy priority).

W przypadku pierwszej opcji autofokus pracuje zauważalnie szybciej, niż ma to miejsce przy ustawieniu standardowym. Producent jednak zaznacza, że wówczas w niewielkim stopniu może pogorszyć się jego celność. Tryb ten niewątpliwie sprawdzi się w przypadku fotografowania dynamicznych scen, gdzie szybkość działania AF jest najważniejsza. W takich sytuacjach korzysta się z trybu zdjęć seryjnych i kluczowe jest, aby AF nadążał w śledzeniu fotografowanego obiektu, nawet jeśli nie na każdym zdjęciu ostrość będzie ustawiona idealnie. Kiedy jednak fotografujemy statyczną scenę, szybki autofokus nie jest już tak istotny. Wybierając w takiej sytuacji tryb priorytetu celności, możemy być niemal pewni, że system AF, choć wolniejszy, ustawi ostrość w miejscu, na którym nam zależy. Przy ustawieniu standardowym natomiast, autofokus pracuje w trybie domyślnym, zdefiniowanym przez producenta.

Poniżej prezentujemy film obrazujący dokonywanie ustawień w programie Sigma Optimization Pro. Pod pozycję C1 przypisaliśmy tryb priorytetu szybkości AF, natomiast pod C2 tryb priorytetu celności.

Aby zobrazować różnicę w szybkości działania autofokusa w zależności od ustawionej opcji, nagraliśmy odpowiedni materiał filmowy. Pierwszy z poniższych filmów pokazuje różnicę pomiędzy szybkością działania systemu AF w trybie domyślnym (standardowym), a szybkością działania w trybie priorytetu szybkości. Autofokus jest uruchamiany naprzemiennie odpowiednio w jednym i drugim trybie (5 powtórzeń).

Drugi film to porównanie szybkości AF w trybach standard i priorytet celności. W tym przypadku autofokus jest również uruchamiany naprzemiennie odpowiednio w jednym i drugim trybie (5 powtórzeń).

Definiowanie zakresu odległości działania autofokusa

Większość teleobiektywów (również tych z zoomem) oraz obiektywy typu makro dają możliwość ustalenia zakresu odległości, w których pracuje układ AF. Najczęściej spotykane to trzy opcje do wyboru: cały dostępny zakres, niewielkie odległości i duże odległości (aż do nieskończoności). Wykorzystując USB Dock, możemy niemal dowolnie zdefiniować zakres odległości pracy systemu AF i ograniczyć go do przedziału, który będzie wystarczający w przypadku fotografowanego przez nas motywu.

Opcje z tym związane również znajdziemy w dziale Customization Mode Setting i podobnie jak w przypadku szybkości AF, możemy zdefiniować oddzielnie ustawienia dla trybu C1 i C2. Po kliknięciu w opcję Focus Limiter Setting zobaczymy skalę odległości odpowiadającą zakresowi pracy podpiętego obiektywu. Korzystając z dwóch suwaków możemy niemal dowolnie ustawić minimalną i maksymalną granicę pracy systemu AF. Co istotne, zakres ten można ograniczyć do naprawdę wąskiego przedziału.

Poniższy film prezentuje sposób definiowania odległości ostrzenia w programie Sigma Optimization Pro, gdzie pod tryby C1 i C2 przypisujemy dwa różne zakresy działania systemu AF.

Kolejne materiały filmowe pokazują, jak w praktyce zachowuje się system AF przy ograniczonym zakresie odległości działania. Do tego celu użyty został obiektyw Sigma S 150–600 mm f/5–6.3 DG OS HSM. W pierwszym przypadku w trybie C1 zdefiniowaliśmy przedział od około 17 m do około 30 m, a w trybie C2 od minimalnej odległości (2.6 m) do około 5 m. Na samym początku AF działa w trybie standardowym (domyślnie w całej skali dostępnych odległości).

Na drugim filmie można zobaczyć przykład ograniczenia zakresu odległości do bardzo wąskich przedziałów w okolicy 20 m w trybie C1 i w okolicy 3.5 m w trybie C2.

Nie ulega wątpliwości, że opisywana funkcja ma bardzo wymierne korzyści. Nierzadko zdarza się, że odległość od fotografowanego obiektu oscyluje w ograniczonym zakresie. Zdefiniowanie odpowiedniego przedziału odległości pracy AF w takiej sytuacji ułatwi i usprawni wykonywanie zdjęć. Szczególnie przy przy fotografowaniu dynamicznych scen, kiedy autofokus przez przypadek może nam uciec z fotografowanego obiektu i zogniskować się na czymś, co znajduje się dużo dalej lub bliżej nas. Ograniczenie zakresu do węższego przedziału spowoduje, że AF nie „odjedzie” nam zbyt daleko, nawet jeśli zgubi fotografowany cel.

A jeśli się okaże, że nagle potrzebujemy skorzystać z większego zakresu odległości wystarczy przesunąć przełącznik trybów w pozycję OFF i obiektyw będzie działał w trybie nastaw producenta.

Opcja ograniczenia odległości ostrzenia może być bardzo interesująca z punktu widzenia fotografów sportowych. Nierzadko korzystają oni z teleobiektywów, a wydarzenia, które fotografują, dzieją się w sporej odległości od nich. Na przykład podczas meczu piłki nożnej najciekawsze sytuacje mają miejsce pod bramką. Jeśli fotograf przez większą część meczu fotografuje z jednego miejsca, może sobie wcześniej ustalić jaki mniej więcej dystans dzieli go od bramki i ograniczyć zakres odległości działania AF do takiego, który obejmuje tę istotną część pola karnego.

Również w fotografii dzikich zwierząt funkcja ta może być przydatna. W sytuacji gdy fotograf czatuje na zwierzynę gromadzącą się określonym miejscu, ograniczenie odległości ostrzenia pozwoli efektywniej śledzić wybrany cel. Także w przypadku fotografii lotniczej można śmiało skorzystać z opisywanej funkcji. Ustawiając zakres odległości w okolicach końca skali (czyli w pobliżu nieskończoności) unikniemy sytuacji, w której autofokus mógłby przez przypadek (gdy na przykład obszar AF trafi na czyste niebo) przekręcić nam skalę odległości na wartości rzędu kilku metrów.

Definiowanie sposobu pracy stabilizacji optycznej

Trzecia funkcjonalność, którą dzięki USB Dock możemy przypisać trybom C1 i C2, to sposób działania optycznej stabilizacji obrazu. Opcje, które znajdziemy w sekcji OS Setting przedstawiają się następująco:

• tryb dynamiczny (Dynamic View Mode),
• tryb standardowy (Standard),
• tryb umiarkowany (Moderate View Mode).

W trybie standardowym mamy oczywiście do czynienia z działaniem stabilizacji według nastaw fabrycznych. Możemy jednak zdecydować się na użycie pierwszej opcji (dynamicznej), przy której stabilizacja w większym stopniu stabilizuje obraz w wizjerze podczas ustawiania ostrości/kadrowania (kiedy trzymamy wciśnięty do połowy spust migawki). Ten tryb przeznaczony jest głównie do fotografowania statycznej sceny, kiedy zależy nam na dokładnym skadrowaniu wykonywanego zdjęcia. Tryb umiarkowany natomiast lepiej wykorzystać podczas fotografowania ruchomych obiektów. Podgląd w wizjerze podczas kadrowania jest stabilizowany w mniejszym stopniu, ale unikamy wówczas efektu „szarpania” obrazu w trakcie zmiany kadru, który pojawiłby się, gdyby stabilizacja działała z pełną mocą. Innymi słowy, w tym trybie obraz w wizjerze zachowuje płynność podczas zmiany kadru. Warto również zaznaczyć, że opisywane tryby mają jedynie wpływ na wygląd obrazu w wizjerze. W momencie wykonywania zdjęcia stabilizacja działa równie efektywnie w każdym z nich.

Poniższy film prezentuje przypisywanie ustawień dynamicznego i umiarkowanego do trybów C1 i C2 odpowiednio.

Jak już wspominaliśmy, opisane tryby pracy stabilizacji optycznej związane są z zachowaniem się obrazu w wizjerze, w czasie gdy spust migawki trzymamy wciśnięty do połowy. Pokazanie zatem ich działania w praktyce jest utrudnione. Postanowiliśmy jednak wykorzystać do tego obraz wyświetlany na ekranie aparatu w trybie Live View. Na poniższym filmie możemy zobaczyć złożenie czterech obrazów; lewy-górny pokazuje sytuację z wyłączoną stabilizacją, na prawym-górnym stabilizacja pracuje w trybie standardowym, na lewym-dolnym w trybie dynamicznym, natomiast prawy-dolny prezentuje tryb umiarkowany. Przy nagrywaniu wykorzystaliśmy obiektyw Sigma C 150–600 mm f/5–6.3 DG OS HSM ustawiony na ogniskową około 400 mm.

Pewne różnice w zachowaniu się wyświetlanego obrazu daje się w tym porównaniu zauważyć. Trzeba jednak mieć świadomość, że taka prezentacja nie do końca oddaje to, co widzimy w wizjerze. System stabilizacji optycznej w obiektywie klasy 150–600 mm zaprojektowany jest głównie do tłumienia drgań jakie pojawiają się przy fotografowaniu z użyciem wizjera, kiedy jedna ręka spoczywa na aparacie, druga podpiera obiektyw, a ponadto muszla wizjera opiera się o łuk brwiowy. W takiej sytuacji rodzaj drgań (częstotliwość i amplituda) jest jednak inny niż w przypadku gdy korzystamy z podglądu na żywo, kiedy cały zestaw trzymamy przed sobą na wyciągniętych rękach (nawet gdy jak w powyższym przykładzie jedna ręka podparta jest na stole). Innymi słowy w wizjerze aparatu różnice pomiędzy poszczególnymi trybami są lepiej widoczne.

Wszystkie trzy funkcje opisane powyżej możemy niezależnie przypisywać do trybów C1 i C2. Innymi słowy pod jeden z trybów można na przykład przypisać jednocześnie opcję priorytetu szybkości AF, ograniczyć zakres działania autofokusa, czy ustawić któryś z trybów pracy stabilizacji obrazu. W poniższym materiale filmowym prezentujmy jednoczesne przypisywanie do trybów C1 i C2 dwóch różnych funkcji.

Funkcja Full-time MF

Ostatnią funkcjonalnością, którą możemy zastosować w wybranych obiektywach Sigmy i skonfigurować za pomocą USB Dock, dotyczy ręcznej kontroli ostrości. We wszystkich obiektywach Sigmy na obudowie można znaleźć przełącznik AF/MF, służący oczywiście do przełączania trybu ustawiania ostrości. W wybranych modelach jednak, przełącznik ten ma dodatkową pozycję oznaczoną jako MO. W standardowym obiektywie, gdy wspomniany przełącznik jest w pozycji AF i pracujemy w trybie ciągłego autofokusa (servo AF), chcąc ręcznie ustawić ostrość trzeba przestawić przełącznik na pozycję MF. W trybie MO obiektyw zachowuje się jednak inaczej. Domyślnie autofokus działa normalnie, ale gdy pracujemy w trybie servo AF, wystarczy przekręcić pierścień ustawiania ostrości, a automatyczne ostrzenie zostaje zatrzymane i możemy ręcznie ustawić ostrość. Po wykonaniu zdjęcia aparat automatycznie powraca do normalnego działania trybu AF.

Fabrycznie funkcja ta jest włączona, a używając USB Dock i programu Sigma Optimization Pro możemy ustalić, jak duży ruch pierścienia ogniskowania ma aktywować ręczne nastawianie ostrości. Dostępna skala obejmuje w sumie 15 stopni i domyślnie ustawiona jest w pozycji 4. W opcjach znajdziemy również możliwość wyłączenia opisywanej funkcjonalności. W takiej sytuacji, przy ustawieniu przełącznika w pozycji MO, obiektyw działa po prostu tak samo jak przy ustawieniu AF.

Film zaprezentowany poniżej pokazuje sposób dokonywania ustawień funkcji Full-time MF w programie Sigma Optimization Pro.

Na poniższym filmie natomiast prezentujemy działanie omawianej funkcji w praktyce. W aparacie ustawiony mamy tryb servo AF i w początkowej fazie przełącznik ustawiony jest w pozycji AF. Można zauważyć, jak podczas szukania ostrości przez system AF przekręcanie pierścienia ogniskowania nie przynosi żadnego efektu. Następnie przełączamy się w tryb MO, a ruch pierścienia ostrości powoduje wstrzymanie ostrzenia przez AF. Ustawiamy ostrość ręcznie i wykonujemy zdjęcie. Wciskając ponownie do połowy spust migawki, autofokus działa w sposób standardowy.

Program Sigma Optimization Pro umożliwia również szybkie przywrócenie dokonanych zmian do ustawień fabrycznych. W sekcji Customization wystarczy jedynie kliknąć w przycisk Reset All, a wszystkie ustawienia przypisane do trybów C1 i C2 zostaną zmienione na standardowe. Trzeba mieć świadomość, że jednocześnie wyzerowana zostanie kalibracja autofokusa. Chcąc zatem zresetować ustawienia trybów C1 i C2, zachowując przy tym dokonaną wcześniej kalibrację, musimy osobno przywrócić ustawienia standardowe dla C1 i C2. Poniższy film prezentuje użycie przycisku „Reset All” w programie Sigma Optimization Pro.